Żywy Różaniec na Jasnej Górze

Rok temu Konferencja Episkopatu Polski zatwierdziła statut Żywego Różańca, co dało początek ogólnopolskiej strukturze tego Stowarzyszenia. Jego opiekunem został abp Wacław Depo, metropolita częstochowski, który dziś przewodniczył Mszy św. Witając pielgrzymów podkreślił, że członkowie Żywego Różańca są „nie tylko fenomenem, jakimś zjawiskiem socjologicznym, ale skarbem Kościoła”.

W kazaniu metropolita częstochowski powiedział, że „dar Żywego Różańca jest rzeczywistą szkołą Maryjnej wiary, obejmującą wydarzenia życia każdego z nas”. - Wierzymy, że Maryja zawsze obecna u boku Syna, jest obecna pośród naszych codziennych spraw. Dlatego prośmy Maryję, aby rytm pacierzy różańcowych odmierzał czas naszego życia, a zarazem naszej jedności i wierności Bożym planom – podkreślił abp Depo. - „To z wiary Kościoła na polskiej ziemi i z bogactwa darów Ducha Świętego zrodziła się misja odnowienia oblicza polskiej rodziny poprzez modlitwę różańcową”.

Jak powiedział ks. Szymon Mucha, krajowy moderator Żywego Różańca pielgrzymka miała być także okazją do umocnienia róż różańcowych, którym początek dała Służebnica Boża Paulina Jaricot. Spotkanie było także modlitwą o jej beatyfikację. - Jak nie dziękować za ten polski cud Pauliny Jaricot, który dokonuje się po 150 latach od jej śmierci? Chcemy wypełnić duchowy testament naszej założycielki, która uważała, że najważniejszą i najtrudniejszą rzeczą jest uczynić Różaniec modlitwą wszystkich – mówił ks. Moderator.

Zauważył, że „wiele jest w naszej Ojczyźnie ruchów, grup duszpasterskich opartych i mocno zakorzenionych w Różańcu. One wyrosły z modlitwy różańcowej, ale różaniec to skarb dla całego Kościoła, z którego każdy może zaczerpnąć, ile potrzebuje i ile chce”.

Ks. Mucha zapowiedział, że w październiku, w tygodniu misyjnym, w każdej parafii w Polsce Żywy Różaniec zgromadzi się na wspólnej modlitwie różańcowej z dziękczynieniem za łaski i prośbą o rozwój dzieła Żywego Różańca w Polsce i z modlitwą o beatyfikację Sługi Bożej Pauliny Jaricot. Poinformował także, że przygotowywany jest ceremoniał Żywego Różańca – wspólna liturgia przyjmowania członków, odnowienia przyrzeczeń, procesji różańcowych, a także znaczki dla wszystkich jako znak przynależności do Żywego Różańca. W ramach rozwijania formacji Kół i Róż różańcowych, przygotowywane będą rekolekcje dla członków Żywego Różańca, i coroczne ogólnopolskie spotkania. Miesięcznik „Różaniec”, wydawany przez Siostry Loretanki w Warszawie, ma stać się pismem formacyjnym i docierać do każdej grupy różańcowej.

Kapłan zachęcił także wszystkich obecnych, aby w Roku Wiary każdy z nich zaprosił do Żywego Różańca jedną osobę.- Chciałbym byśmy po powrocie zaprosili chociaż jedną osobę do Żywego Różańca i wtedy może ten różaniec stanie się modlitwą wszystkich – powiedział Moderator Krajowy Żywego Różańca.

W czasie jasnogórskiego spotkania pielgrzymi zawierzyli Matce Bożej wspólnotę Żywego Różańca w Polsce. Przygotowaniem do pielgrzymki była wczorajsza modlitwa różańcowa odmawiana w łączności z papieżem Franciszkiem. Jedną z intencji codziennych polecanych przez członków Żywego Różańca jest prośba za papieża i w sprawach misyjnych Kościoła.

Obecnie Żywy Różaniec istnieje prawie w każdej parafii. Parafialna wspólnota Żywego Różańca jest jednostką autonomiczną, tzn. wspólnoty parafialne nie łączą się w struktury ogólnokrajowe, czy światowe. W Polsce obowiązuje Ceremoniał Żywego Różańca, opracowany przez ojca Szymona Niezgodę OP w roku 1977 dla uczczenia stulecia objawień Matki Bożej w Gietrzwałdzie, zatwierdzony przez Prymasa Polski, Stefana kardynała Wyszyńskiego.

Stowarzyszenie Żywego Różańca, założone przez Paulinę Jaricot w Lyonie w roku 1826, od połowy XIX wieku, stanowi najbardziej popularną różańcową wspólnotę modlitewną. Każda z osób tworzących dwudziestkę zobowiązuje się do odmawiania jednej tajemnicy, czyli wszyscy razem odmawiają codziennie cały różaniec. Wszystkich członków róży dotyczy taka sama zasługa jakby odmówili cały różaniec. Nieodmówienie tajemnicy nie oznacza grzechu, a utratę zasługi. Celem Stowarzyszenia Żywego Różańca jest według Założycielki wspieranie modlitwą, ofiarą duchową i materialną działań misyjnych Kościoła. Dziełu Pauliny Jaricot udzieliło poparcia wielu biskupów oraz ojciec generał Zakonu Kaznodziejskiego, który przyłączył Stowarzyszenie Żywego Różańca do wielkiej historycznej dominikańskiej Rodziny Różańcowej, obejmującej Bractwa Różańcowe i Różaniec Wieczysty.