Kradnąc cudzy blask
Wpowodzeniu twoim będzie jak drugi ty. (...) Jeśli zaś zostaniesz poniżony, stanie przeciw tobie i skryje się przed twym obliczem. Syr 6,11-12
Zwykle zastanawiam się, kto z mojego otoczenia jest prawdziwym przyjacielem, a kto nie. Dzisiaj inaczej: dla kogo z mojego otoczenia ja jestem prawdziwym przyjacielem? Raz po raz odkrywam, ile udawanej serdeczności i wyrachowania jest w moim stosunku do innych. Zwłaszcza do tych, którzy są bogaci, sławni i wpływowi. Jakże ja lubię ogrzewać się w blasku takich osób, naiwnie licząc, że uszczknę tego blasku choć trochę dla siebie. Jak niegdyś politykierzy pozując do wyborczego plakatu z Janem Pawłem II. Kiedy Jezusowi „powodziło się”, kiedy czynił cuda, uzdrawiał i przemawiał z mocą, szły za Nim tłumy. Kiedy został poniżony, te same tłumy opuściły Go i stanęły przeciw Niemu. Pod krzyżem została garstka prawdziwych przyjaciół. Za każdym razem, kiedy okazuję serce, czas i wierność poniżonym tego świata, staję się częścią tej garstki. Tylko kiedy ostatnio to zrobiłem? Nie wiem. Generalnie miksuję się z tłumem.
To dla nas sygnał, że cenisz rzetelne dziennikarstwo jakościowe. Czytaj, oglądaj i słuchaj nas bez ograniczeń.
W subskrypcji otrzymujesz
- Nieograniczony dostęp do:
- wszystkich wydań on-line tygodnika „Gość Niedzielny”
- wszystkich wydań on-line on-line magazynu „Gość Extra”
- wszystkich wydań on-line magazynu „Historia Kościoła”
- wszystkich wydań on-line miesięcznika „Mały Gość Niedzielny”
- wszystkich płatnych treści publikowanych w portalu gosc.pl.
- brak reklam na stronach;
- Niespodzianki od redakcji.
Adam Szewczyk
