Koniec cudów

Pan spełnił swą obietnicę. Można by rzec, że oto teraz dokonają się wyjątkowe znaki i cuda. Tymczasem wszystko zdaje się iść całkowicie inaczej: „Manna ustała następnego dnia” – zapisał biblijny autor. Cudowny pokarm znajdowany każdego ranka przestał żywić wędrowców. Trzeba było więc zacząć starania o zdobywanie codziennego pożywienia, sięgając do naturalnych darów krainy. Pustynni wędrowcy musieli podjąć staranie o to, by stać się rolnikami i pasterzami. Przecież stawali się dziedzicami ziemi, którą obiecał im Pan. Tak to Boża obietnica stała się zaproszeniem do podjęcia trudu współpracy. To biblijne opowiadanie tchnie wyjątkowym realizmem. Metaforyczny obraz pokazuje, że pozostawanie w kręgu Bożej opieki nie zwalnia z troski o to, co codzienne.