Koniec cudów
Narracja starotestamentalnej Księgi Jozuego pokazuje coś zgoła odmiennego niż oczekiwanie na nadzwyczajne znaki Bożej opieki. Oto lud wybrany przez Boga po czterdziestu latach wędrówki przez pustynię wchodzi do Kanaanu, ziemi obiecanej przez Boga.
Pan spełnił swą obietnicę. Można by rzec, że oto teraz dokonają się wyjątkowe znaki i cuda. Tymczasem wszystko zdaje się iść całkowicie inaczej: „Manna ustała następnego dnia” – zapisał biblijny autor. Cudowny pokarm znajdowany każdego ranka przestał żywić wędrowców. Trzeba było więc zacząć starania o zdobywanie codziennego pożywienia, sięgając do naturalnych darów krainy. Pustynni wędrowcy musieli podjąć staranie o to, by stać się rolnikami i pasterzami. Przecież stawali się dziedzicami ziemi, którą obiecał im Pan. Tak to Boża obietnica stała się zaproszeniem do podjęcia trudu współpracy. To biblijne opowiadanie tchnie wyjątkowym realizmem. Metaforyczny obraz pokazuje, że pozostawanie w kręgu Bożej opieki nie zwalnia z troski o to, co codzienne.
To dla nas sygnał, że cenisz rzetelne dziennikarstwo jakościowe. Czytaj, oglądaj i słuchaj nas bez ograniczeń.
W subskrypcji otrzymujesz
- Nieograniczony dostęp do:
- wszystkich wydań on-line tygodnika „Gość Niedzielny”
- wszystkich wydań on-line on-line magazynu „Gość Extra”
- wszystkich wydań on-line magazynu „Historia Kościoła”
- wszystkich wydań on-line miesięcznika „Mały Gość Niedzielny”
- wszystkich płatnych treści publikowanych w portalu gosc.pl.
- brak reklam na stronach;
- Niespodzianki od redakcji.
ks. Zbigniew Niemirski
