Pałace pod ziemią przejdź do galerii

Czy istnieje ścisła granica pomiędzy brudem i czystością? Szpetotą i stylem? Depresyjną szarością i jasną kolorystyką? Czy obok siebie mogą funkcjonować dwa skrajnie różne światy? Tak, mogą. Tak jest w moskiewskim metrze.

Takiego wnętrza nie powstydziłyby się największe światowe muzea. Na zdjęciu stacja Komsomolska
Jakub Szymczuk

Granicą są ruchome schody. Są ich setki. Każde pilnowane przez jednego pracownika (siedzącego w charakterystycznej szklanej budce). Długie i strome prowadzą w nieznane. Ruszają w świecie brudnym, ponurym i w jakiś sposób dołującym. Prowadzą pod ziemię, do świata czystego, jasnego i kolorowego. Stacje moskiewskiego metra nijak nie pasują do miasta, pod którym leżą. Są jak pałace w świecie beznadziei. Pałace, do których każdy może wejść, by poczuć się jak król. O to chyba budowniczym chodziło.

Dziękujemy, że z nami jesteś

To dla nas sygnał, że cenisz rzetelne dziennikarstwo jakościowe. Czytaj, oglądaj i słuchaj nas bez ograniczeń.

W subskrypcji otrzymujesz

Nieograniczony dostęp do:
- wszystkich wydań on-line tygodnika „Gość Niedzielny”
- wszystkich wydań on-line on-line magazynu „Gość Extra”
- wszystkich wydań on-line magazynu „Historia Kościoła”
- wszystkich wydań on-line miesięcznika „Mały Gość Niedzielny”
- wszystkich płatnych treści publikowanych w portalu gosc.pl.
brak reklam na stronach;
Niespodzianki od redakcji.