Otępieni nie zrozumieli cudu

W wielu przypadkach zdumienie może mieć charakter intelektualnie ożywczy. Wiąże się wszak często z dopiero co odkrytą zmianą perspektywy i – tym samym – z możliwością intensyfikacji przeżywania świata. Poddaje się wtedy refleksji znane – jak się właśnie okazuje, tylko pozornie – fragmenty rzeczywistości. Co innego jednak, jeśli zdumienie jest wynikiem otępienia umysłu. To niesie za sobą, rzecz jasna, niedobre konotacje. Apostołowie nie zrozumieli cudu uczynionego przez Jezusa. Co to właściwie znaczy, że nie zrozumieli? Wydarzenia, których byli świadkami, musiały wszak być dla nich niezwyczajne, daleko wykraczające nie tylko poza rutynę ich codziennego życia, ale także poza prawidła znanego im świata. Widać, że zrozumienie cudu wymaga szczególnego rodzaju zrozumienia, nie da się pogodzić z umysłem otępiałym, wymaga otwartego umysłu.