Hiszpania: Procesje Wielkiego Tygodnia
Przygotowanie do Wielkiego Tygodnia w Hiszpanii, to m.in. czas małych ulicznych procesji. Pierwsze z nich mają miejsce w Piątek Matki Bożej Bolesnej, kiedy na ulicę wychodzą wierni z rzeźbami ilustrującymi Mękę Pańską
Natomiast w Niedzielę Palmową rozpoczyna się pierwsza duża procesja Wielkiego Tygodnia, upamiętniająca triumfalny wjazd Jezusa do Jerozolimy na oślicy.
W Hiszpanii ulice przemierzają już procesje bractw religijnych z tzw. pasos – ogromnymi, czasem ważącymi kilka ton platformami, na których ustawione są figury Chrystusa lub Matki Bożej, a także całe sceny religijne. Wiele z pasos to prawdziwe dzieła sztuki w srebrze, kości słoniowej czy drewnie, pochodzące nawet z XVII w. Pierwsze tamborady, czyli bicie w bębny zapowiedziały początek Wielkiego Tygodnia.
W procesjach biorą udział osoby przebrane za postacie z Biblii, jak też pokutnicy w spiczastych kapturach. Tradycja pokutników, tzw. capirotes, sięga średniowiecza, kiedy osoby ukarane przez Inkwizycję musiały przywdziewać sanbenito, czyli szaty pokutnicze, oraz zakładać na głowę spiczasty kaptur.
Niedziela Palmowa to przede wszystkim procesja borriquita. Szczególnie uroczysty charakter ma ona w Sewilli. Miejscowe Arcybractwo Borriquita zostało założone w Sewilli w XVI w. Jego procesja w Niedzielę Palmową otwiera serię wielkich procesji w stolicy Andaluzji. W przechodzącym ulicami miasta orszaku członkowie bractwa niosą wielką XVII-wieczną figurę Jezusa siedzącego na oślicy, triumfalnie wkraczającego do Jerozolimy. Cechą charakterystyczną popularnej procesji borriquita jest to, że w orszaku idą wyłącznie dzieci ubrane w tradycyjne stroje i kaptury. Bractwo przedstawiające tą ewangeliczną scenę liczy kilkadziesiąt bardzo młodych osób.
Dużym zainteresowaniem cieszy się także „procesja z białymi palmami” w miejscowości Elche k. Alicante. Pierwsza wzmianka o niej pochodzi z 1371 r. Setki osób niosą charakterystyczne białe palmy, przygotowane przez miejskich rzemieślników, a pochodzące ze słynnego „Parku palm”, jaki istnieje w tej miejscowości. Jest to największy tego rodzaju park w Europie, od 2000 r. uznany przez UNESCO za dziedzictwo ludzkości.
W wielu miejscowościach bractwa przyjmują w tym czasie kolejnych członków, zaś nowo powstałe bractwa dokonują uroczystego ślubowania. Poszczególne pasos są wystawiane w kościołach i kaplicach w oczekiwaniu na dzień procesji. Po rocznych przygotowaniach prawdziwy niepokój budzi jedynie zapowiedź deszczu.
