Ewangelia z komentarzem
Rozlana miłość
Wyprowadzenie wody z twardej spieczonej słońcem skały było cudem. „Mojżesz uczynił tak na oczach starszyzny izraelskiej” – czytamy w Księdze Wyjścia. Paweł pisze o miłości rozlanej przez Ducha Świętego, a Jezus rozpoczynający dialog z Samarytanką od słów: „Daj mi pić” zapewnia:
Kto zaś będzie pił wodę, którą Ja mu dam, nie będzie pragnął na wieki
(J 4,14).
Wykupieni
Nie śpiewajmy: „i próżny dla nas Twej męki trud”. Krew Baranka zmyła nasze grzechy, jest argumentem zatrzymującym anioła śmierci. Jeżeli bowiem przestępstwo jednego sprowadziło na wszystkich śmierć, to o ileż obficiej spłynęła na nich wszystkich łaska i dar Boży, łaskawie udzielony przez jednego Człowieka, Jezusa Chrystusa (Rz 5,15). Wyraz „pokrewieństwo” ma swe źródło w słowie „krew”. Jesteśmy krewnymi Tego, który przyjął nas do rodziny. Zapłacił za to swą krwią.
