Dzieło biblijne cz.VII Według tradycji wieża Babel miała znajdować się w kraju Szinear, w południowej Mezopotamii, w regionie Sumeru. Mieszkańcy całej ziemi mieli mówić jednym językiem.
Gdy osiedlili się w kraju Szinear, postanowili wybudować miasto i wieżę, której wierzchołek rozpruwać miał niebiosa. Miała być ona znakiem identyfikacyjnym, aby ludzie nie rozproszyli się po całej ziemi. Ten pyszny zamysł zniweczył Bóg, mieszając ludzkie języki.
Nazwa wieży w języku hebrajskim wskazuje na Babilon. Babilończycy tłumaczyli ją jako „brama Boga”. Księga Rodzaju wywodzi nazwę od czasownika balal, oznaczającego „pomieszać”, „pochłonąć”. Stąd właśnie pomieszanie języków.
Archeologowie sądzą, że modelem biblijnej wieży Babel mogła być sumeryjska świątynia boga księżyca Nanna, wybudowana w Ur, bądź świątynia Marduka w Babilonie, powstała ponad 20 wieków przed Chrystusem. Miasto Babilon, centrum starożytnego Bliskiego Wschodu, zachwycało potęgą. Dziś ruiny mezopotamskich zigguratów straszą turystów znakiem Bożej kary za ludzką pychę…
To dla nas sygnał, że cenisz rzetelne dziennikarstwo jakościowe. Czytaj, oglądaj i słuchaj nas bez ograniczeń.