Dysputa

Kwestie dyskutowane (Quaestiones disputatae) były zwykle zagadnieniami żywo zajmującymi środowisko uniwersyteckie. W ciągu roku każdy mistrz zobowiązany był wielokrotnie przeprowadzać tego typu „konfrontację”.

Dysputa mogła trwać nawet dwa dni. Stosowano metodę scholastyczną, tyle że rozpisaną na głosy. Pierwszy dzień należał do bakałarza (bacalaureus respondens). To on przyjmował zarzuty od wszystkich zgromadzonych (w tym od wyznaczonego bakałarza-przeciwnika (bacalaureus opponens) i on je odpierał.

Mistrz nie angażował się w przebieg dysputy w pierwszym dniu jej trwania. Sekretarz miał natomiast za zadanie spisywać cały jej przebieg. Drugiego dnia, po uprzednim przeanalizowaniu wszystkich za i przeciw spisanych w toku dyskusji, mistrz przedstawiał definitywne rozwiązanie całej kwestii.