Kard. Kasper kończy urzędowanie

Nie był typem urzędnika, ale ciekawym świata partnerem do rozmowy, a także wybitnym teologiem. Wiele podróżował, spotykając się z przedstawicielami różnych chrześcijańskich Kościołów, a także wspólnot żydowskich.

Cieszył się ogólnym autorytetem oraz sympatią. Jego zasługą było m.in. doprowadzenie do porozumienia ze starożytnymi Kościołami Wschodu (koptyjskim, syryjskim, ormiańskim, etiopskim).

Trudniej wyglądały rozmowy z prawosławiem. Kardynał Kasper od lat osobiście znał obecnego patriarchę Cyryla, co umożliwiło mu w ostatnim czasie pacyfikację wielu sporów z rosyjskim prawosławiem.

W dialog z Kościołami ewangelickimi był zaangażowany jeszcze w okresie, gdy stał na czele diecezji Rottenburg-Stuttgart. To sprawiło, że w 1994 r. Jan Paweł II mianował go współprzewodniczącym katolicko-luterańskiej Komisji Mieszanej ds. Dialogu, a 5 lat później postawił go na czele Rady Popierania Jedności Chrześcijan.

W kwietniu br. kard. Kasper został wyróżniony prestiżową Nagrodą Izajasza przez Amerykański Komitet Żydowski. Wielokrotnie bywał w Polsce.