Skąd się biorą kłótnie między nami?

Skąd się biorą napięcia, które potem mogą przeradzać się w konflikty, podziały, rozłamy? Skąd się one biorą pomiędzy ludźmi wierzącymi w Boga nakazującego miłować nieprzyjaciół i przebaczać tym, co źle czynią? Skąd się biorą takie zjawiska w Kościele, którego powołaniem jest być „sakramentem jedności całego rodzaju ludzkiego”? Św. Jakub pisze, że to z naszych nieposkromionych pragnień, żądz i zazdrości. Przykład tego mamy też w dzisiejszej Ewangelii, gdy czytamy, jak uczniowie Jezusa „posprzeczali się między sobą o to, kto z nich jest największy”. Pytanie o źródła podziałów nie może jednak mieć dla mnie charakteru tylko akademickiego. Nie chodzi o to, by zdiagnozować i opisać przyczyny kłótni. Chodzi o to, by je eliminować – zaczynając od siebie.