Najnowsze Wydania
-
GN 02/2025 Dokument:(9106798,Wody czyste)
-
GN 01/2025 Dokument:(9097155,Blask prawdy)
-
GN 51/2024 Dokument:(9084636,Po drugiej stronie. Bóg i człowiek)
-
GN 50/2024 Dokument:(9076458,Bądź zdrów, lecz nie śpiewaj!)
-
Historia Kościoła 1(7)/2025 Dokument:(9072365,Kościół nie potrzebuje lukrowanej narracji o swojej historii. O liście papieża i nowym numerze „Historii Kościoła”)
Wyszukano wyników: 10682
Cierp, moja krasawico. Raport o przemocy rosyjskich wojsk okupacyjnych wobec ukraińskich kobiet
Na początku robił to spokojnie, potem się wściekł. Miałam czapkę na oczach i chciałam ją zdjąć. Powiedział, żebym jej nie zdejmowała, bo „nie mogę spojrzeć ci w oczy”, a ja na to: „Spójrz mi w oczy”. Zaczął się złościć. Jeśli chodzi o mój stan psychiczny, mogę powiedzieć, że po prostu zrozumiałam, co się stanie. Nie stawiałam oporu, chciałam tylko, żeby to się jak najszybciej skończyło.
Co w nas zostało?
Rocznica ostatniej pielgrzymki. – W Boże Miłosierdzie, któremu 10 lat temu Jan Paweł II powierzył cały świat, wierzę bardzo mocno. Modlę się – tak jak on w Łagiewnikach – o to miłosierdzie dla świata, ale także dla siebie, bo wiem, jak bardzo jest mi daleko do wzoru, jaki stawiał przede mną Ojciec Święty – mówi Dominika Golec.
"Jakiego Jezusa widział biskup Adam? Widział Jezusa jako serce"
Ile razy prowadził mnie do kaplicy, tyle razy pokazywał mi figurę serca Bożego. Gdy wskazywał na tę figurę, mówił to, co napisał w testamencie: "Modliła się przed nią nasza mama i w tym kościele przed tą statuą otrzymałem kapłaństwo" - mówił abp Grzegorz Ryś podczas Mszy żałobnej w intencji śp. bp. Adama Lepy.
Mgła
Uważny czytelnik artykułów, których wysyp jak grzybów po deszczu nastąpił po pogrzebie księcia Filipa, zgodzi się ze mną z pewnością, że medialne manipulacje odbiorcami treści z roku na rok przybierają na sile, osiągając wręcz wyżyny bezczelności. Gdyby nie fakt, że jeden z tychże artykułów czytałem na ekranie smartfona, chwytałbym się za głowę, zszokowany głupotami, które wciskał mi jeden z czołowych polskich (tzn. pisanych w języku polskim!) portali.
Przewodniczący Episkopatu Słowacji solidarnie z abp. Jędraszewskim
Proszę mi pozwolić, w imieniu Konferencji Episkopatu Słowacji, wyrazić solidarność z Konferencją Episkopatu Polski, a w szczególny sposób z metropolitą Krakowa arcybiskupem Markiem Jędraszewskim, w związku z atakami, jakich doznaje po skrytykowaniu niektórych zachowań tych, którzy wspierają nowe ideologie – napisał abp Stanislav Zvolenský, przewodniczący Konferencji Episkopatu Słowacji, w liście do abp. Stanisława Gądeckiego, przewodniczącego Konferencji Episkopatu Polski.
Będziesz bandytą, zobaczysz
Krzysiek: – Chodzimy na granicy, czułem to. Jeden ruch i stanie się coś złego. Jakiś facet wsiadł do autobusu z wieńcem pogrzebowym. Przez głowę przemknęła mi myśl: „To dla twojego brata”.
Pod blokiem zobaczyłem karetki.
Patryk: – Zaplanowałem samobójstwo. Wybrałem miejsce i czas. Biarritz we Francji. Stroma skała nad oceanem. Skoczę, a fala mną pozamiata.
W trzy sekundy...
"Wiem, że jest Boże światło..."
„Staję przed ostatnim etapem mego życia i nie wiem, co mnie oczekuje. Jednakże wiem, że jest Boże światło, wiem, że Pan zmartwychwstał, że Jego światło jest silniejsze niż wszelkie ciemności, że Boża dobroć jest silniejsza od wszelkiego zła tego świata. A to pomaga mi bezpiecznie iść naprzód” – powiedział papież podczas porannej Mszy św. sprawowanej dziś rano w kaplicy Paulińskiej Pałacu Apostolskiego. Dzisiaj Benedykt XVI obchodzi 85. urodziny.
Znany Żyd o nawróceniu siostry
We Francji święta wielkanocne to okres, kiedy opinia publiczna dowiaduje się o słynnych nawróceniach. Co roku w Wielką Sobotę chrzest przyjmuje tam ok. 5 tys. dorosłych. Nie brak przy tym do niespodzianek. W tym roku francuskie dzienniki rozpisują się o nawróceniu Véronique’i Lévy, bo właśnie ukazała się jej autobiograficzna książka („Montre-moi ton visage – Ukaż mi swe oblicze”), w której opisuje swą drogę do chrześcijaństwa.
Jestem jak lipa... i dąb
Tak pił, że zapomniał, dokąd prowadzą go nogi. Aż zaczęły mu gnić stopy, jakby przerażone, że przez nie trafił na złą drogę. Miał 25 lat, kiedy mu je obcięli. – Zostały mi tylko pięty – mówi Grzegorz Hutyra. Po operacji półtora roku chodził na kolanach. Ale ta pokuta nie zmieniła jego życia. Dopiero teraz wie, dokąd iść, choć nie ma protez, tylko kikuty w butach na wysokim podbiciu.
