Mt 6,7-15 

Jezus powiedział do swoich uczniów:
«Modląc się, nie bądźcie gadatliwi jak poganie. Oni myślą, że przez wzgląd na swe wielomówstwo będą wysłuchani. Nie bądźcie podobni do nich! Albowiem wie Ojciec wasz, czego wam potrzeba, zanim jeszcze Go poprosicie.

Wy zatem tak się módlcie:
Ojcze nasz, który jesteś w niebie, niech się święci Twoje imię! Niech przyjdzie Twoje królestwo; niech Twoja wola się spełnia na ziemi, tak jak w niebie. Naszego chleba powszedniego daj nam dzisiaj; i przebacz nam nasze winy, tak jak i my przebaczamy tym, którzy przeciw nam zawinili; i nie dopuść, abyśmy ulegli pokusie, ale nas zachowaj od złego.

Jeśli bowiem przebaczycie ludziom ich przewinienia, i wam przebaczy Ojciec wasz niebieski. Lecz jeśli nie przebaczycie ludziom, Ojciec wasz nie przebaczy wam także waszych przewinień».

Wy zatem tak się módlcie... Mt 6,8b

Czy długa modlitwa jest zła? Wręcz przeciwnie! Dobrze jest mieć czas na spokojne i bliskie spotkanie z Panem. Wszak to istota chrześcijańskiego życia. W dzisiejszej Ewangelii nie chodzi przecież o to, że Jezus potępia czas poświęcony na modlitwę, lecz jej powierzchowny i pozorny kształt. Wielomówni poganie w natłoku słów widzieli metodę, by przekonać swoje bóstwa do udzielenia potrzebnych łask. Chrystus uczy nas innej modlitwy: uporządkowanej, ale nade wszystko szczerej. Modlitwa Pańska zawiera to wszystko, co pozwala nam dobrze żyć: oddanie chwały Bogu, tęsknotę za niebem, prośbę o spokojny byt, przebaczenie (bo jesteśmy grzeszni) i obronę przed złem. Taka modlitwa porządkuje nasz świat i przynosi pokój w sercu.