Klasyczną atrakcją sierpniowego nieba są Perseidy. W opozycji jest też planetoida Westa, którą dzięki temu możemy ją dojrzeć "gołym okiem".
W sierpniu Słońce nadal zbliża się do równika niebieskiego, więc dni stają się coraz krótsze. 1 sierpnia wschód naszej dziennej gwiazdy możemy obserwować o godzinie 4:56, a zachód o 20:28. Pod sam koniec miesiąca Słońce wschodzi o 5:45, a zachodzi o 19:27. W sierpniu Słońce wstępuje w znak Panny.
Kolejność faz Księżyca jest w nadchodzącym miesiącu następująca: pierwsza kwadra - 6 VIII o godz. 13:08, pełnia - 13 VIII o godz. 20:57, ostatnia kwadra - 21 VIII o godz. 23:54 i nów - 29 VIII o godz. 5:04. Najbliżej Ziemi Srebrny Glob znajdzie się 2 sierpnia o godzinie 23:00 i 30 sierpnia o 19:36, a najdalej 18 sierpnia o godzinie 18:24.
Końcówka miesiąca to czas kiedy możemy dojrzeć Merkurego. W ostatnich dniach sierpnia, godzinę przed wschodem Słońca, widać go około 8 stopni nad wschodnim horyzontem.
Wenus znajduje się na sferze niebieskiej blisko Słońca i jej obserwacje w sierpniu nie są możliwe.
Nad ranem panują dobre warunki do obserwacji Marsa. Godzinę przed wschodem Słońca, Czerwona Planeta świeci już 30 stopni nad wschodnim horyzontem. Widać ją w konstelacji Bliźniąt.
Druga połowa nocy to czas kiedy możemy podziwiać Jowisza. Największa planeta Układu Słonecznego świeci jasno w konstelacji Ryb. Pod nieobecność Wenus jest ona najjaśniejszym obiektem planetarnym na niebie.
Kończy się sezon na wieczorne obserwacje Saturna. Widać go tylko wieczorem, około godziny po zachodzie Słońca, na wysokości zmieniającej się od 12 stopni na początku miesiąca do tylko 5 stopni w ostatnich dniach sierpnia.
W sierpniu możemy bez problemów podziwiać Urana i Neptuna. Obie planety przebywają w okolicach opozycji i ich blask jest bliski maksymalnemu. Urana widać w Rybach, a Neptuna w Wodniku. Do obserwacji obu tych planet warto wykorzystać lornetkę.
Jeśli chodzi o planety karłowate, to Pluton przebywa w konstelacji Strzelca i można go obserwować wieczorem. Trzeba jednak dysponować sporym teleskopem amatorskim, bo jego blask to tylko 14.2 wielkości gwiazdowych. Ceres widoczna jest wieczorem w gwiazdozbiorze Wieloryba. Jej blask w trakcie miesiąca wzrasta w związku ze zbliżaniem się do opozycji. Do obserwacji wystarczy nawet mała lornetka.
Sporą atrakcją sierpnia jest opozycja planetoidy Westa, która wypada 6 dnia tego miesiąca. Maksymalny jej blask jest na tyle duży (5.6 wielości gwiazdowych), że w dobrych warunkach nie powinniśmy mieć najmniejszych problemów z dojrzeniem jej "gołym okiem". Westa przemieszcza się na tle gwiazd z konstelacji Koziorożca. W zasięgu lornetki jest natomiast planetoida (192) Nausikaa, którą widać w Wodniku.
Niewątpliwą atrakcją sierpnia są meteory z roju Perseidów. Rój ten jest aktywny od połowy lipca do praktycznie ostatnich dni sierpnia i swoje maksimum osiąga typowo w okolicach nocy z 12 na 13 sierpnia. W tym roku wypada ono w godzinach od 3:00 do 15:30 z najbardziej prawdopodobnym momentem w okolicach godziny 8:00. Nie jest to czas korzystny dla obserwatorów w Polsce. Co więcej, maksimum aktywności pokrywa się z pełnią Księżyca, przez co tegoroczne warunki do obserwacji tego roju nie są dobre. Mimo tego, w drugiej połowie nocy z 11/12 i z 12/13 sierpnia, obserwując w dobrych warunkach, możemy liczyć na nawet 40-50 "spadających gwiazd" na godzinę.
W okresie od 3 do 25 sierpnia możemy obserwować bardzo wolne meteory z roju Kappa Cygnidów. Maksimum aktywności roju przypada 18 sierpnia i da się wtedy dojrzeć 3-4 meteory z tego roju na godzinę obserwacji.
W sierpniu na naszym niebie widać kometę C/2009 P1 (Garradd). Nie jest ona jasna, ale powinna być dostępna obserwacjom przez większe lornetki. Warunki geometryczne do jej obserwacji są bardzo dobre, bo widać ją praktycznie przez całą noc. W trakcie sierpnia przesuwa się ona na tle konstelacji Pegaza, Delfina i Strzały.