Abp Szewczuk: osiągniemy zwycięstwo, gdy odbudujemy przestrzeń dla życia

„Dzieci znajdują się w epicentrum rosyjskich represji” – wskazuje abp Światosław Szewczuk w swoim cotygodniowym orędziu. Tak nawiązał m.in. do doniesień z zajętego przez agresorów Berdiańska, gdzie najeźdźcy zabili dwóch nastolatków, podejrzewając ich o proukraińskość. Na tych terenach władze okupacyjne sprawdzają telefony komórkowe nieletnich. Ponadto nie ustają w ostrzałach ludności cywilnej Ukrainy. Ostatnio w wyniku takich ataków szczególnie ucierpiał Kramatorsk.

PAP/EPA/OLEG PETRASYUK

Hierarcha podkreśla jednak hart ducha swoich rodaków broniących ojczyzny. Wyraża również szczególną wdzięczność za wsparcie Ojcu Świętemu, odnosząc się do dokonanej w tym tygodniu wizyty kard. Konrada Krajewskiego, jałmużnika papieskiego, na Ukrainie. Wreszcie zwierzchnik miejscowych grekokatolików nawiązuje też do ogłoszenia 28 czerwca, w tamtejszy Dzień Konstytucji, przez prezydenta Zełenskiego programu transformacji kraju. „Bardzo interesujące było usłyszeć, jak nasz rząd postrzega zwycięstwo Ukrainy i co oznacza słowo «zwycięstwo»” – wyznaje abp Szewczuk.

Zobacz: Relacja na bieżąco z wydarzeń na Ukrainie

Abp Szewczuk: zwycięstwo Ukrainy to odbudowanie przestrzeni dla życia w całym kraju

„Wszyscy zaczynamy rozumieć, że zwycięstwo to nie tylko de-okupacja wszystkich zajętych przez Rosję terytoriów i powrót do granic z 1991 r. Zwycięstwo to odrodzenie przestrzeni dla życia w całym kraju. Bardzo ważne było dla nas usłyszeć, że nasze władze postrzegają tradycyjne wartości rodzinne jako kamień węgielny transformacji Ukrainy. Bo nie można mówić o zwycięstwie, dopóki młodzi ludzie nie poczują się bezpiecznie, aby mieć dzieci właśnie na Ukrainie. Zwycięstwo będzie oznaczało powrót rozproszonych po całym świecie dzieci naszej Ojczyzny (…), aby ją odbudować – zaznacza hierarcha. – Prezydent mówił o godnych płacach, o tym, iż Ukraińcy nie mogą być dłużej tanią siłą roboczą w Europie, a Ojczyzna czeka na nich u siebie, w ich domu. Co ciekawe, taka wizja przyszłości Ukrainy pozostaje bardzo zbieżna ze strategią duszpasterską naszego Kościoła opracowaną przez nasz Synod na okres do 2030 r. Nazywamy ją duszpasterstwem leczenia ran wojennych. Dziś wiemy, że 78 proc. ludności kraju ma krewnych lub przyjaciół, którzy zginęli lub zostali ranni na wojnie. Dlatego przyszłość jest możliwa tylko wtedy, gdy ożywimy i odbudujemy przestrzeń dla godnego życia – życia rodzącego się, wzrastającego i kwitnącego na naszej ojczystej ukraińskiej ziemi.“