O traumie bycia uchodźcą, zagubieniu na obczyźnie i poszukiwaniu pomocy opowiadają podopieczni diecezjalnej Caritas.
Dziś pracują wśród nas, są sprzedawcami, sprzątaczami, robotnikami fizycznymi, pracownikami obsługującymi linie produkcyjne w dużych zakładach pracy. Coraz lepiej mówią po polsku, a przynajmniej dobrze nas rozumieją. Ich dzieci bawią się z polskimi rówieśnikami, ale nie wszystkie. Niektóre dotąd nie wypowiedziały słowa na szkolnej przerwie, inne wciąż boją się wyjść z domu. Rodzice lepiej sobie radzą, matki musiały tu pójść do pracy, choć w Ukrainie niektóre zajmowały się na stałe domem. W trudnej transformacji stara się pomóc uchodźcom diecezjalna Caritas w ramach Centrum Pomocy Migrantom i Uchodźcom. W marcu ruszył cykl adaptacyjny poruszający między innymi temat traumy wojennej i wynikających z niej problemów wychowawczych w rodzinie.
To dla nas sygnał, że cenisz rzetelne dziennikarstwo jakościowe. Czytaj, oglądaj i słuchaj nas bez ograniczeń.
Katarzyna Matejek