W najnowszym Gościu: o tym, jak szczera modlitwa nieraz ratowała zagrożony pokój.

Czas próby Ukrainy [Andrzej Grajewski]

Koncentracja rosyjskich wojsk przy granicach z Ukrainą nie pozostawia złudzeń co do zamiarów Moskwy. Nawet jeśli nie dojdzie do agresji militarnej, celem tej polityki jest ranić i osłabiać ukraińskie państwo. Andrzej Grajewski analizuje sytuację naszego wschodniego sąsiada i wpływ, jaki ma ona na Polskę. „Stawką jest nie tylko los Ukrainy. Władimir Putin dąży do odtworzenia elementów pojałtańskiego porządku świata, w którym część Europy Wschodniej byłaby na stałe przypisana do rosyjskiej strefy wpływów, bez możliwości suwerennego wyboru sojuszy politycznych i wojskowych. Ukraina, jako największe państwo w tej przestrzeni, jest najważniejsza. Stąd nieustające wysiłki Rosji, aby osłabić ją politycznie i gospodarczo. Społeczeństwo ukraińskie stoi w tej chwili przed największym wyzwaniem od chwili ogłoszenia suwerenności w 1991 r” – zauważa autor.

Nie ma prawa do aborcji [Bogumił Łoziński]

O źródłach praw obywatelskich, zgodności z konstytucją obowiązkowych szczepień i celach, jakie stawia przed sobą, w rozmowie z Bogumiłem Łozińskim mówi rzecznik praw obywatelskich prof. Marcin Wiącek. „W Polsce żyjemy w tym obszarze w warunkach określonych przez dwa wyroki Trybunału Konstytucyjnego z 1997 r. i 2020 r. Trybunał jednoznacznie stanął na stanowisku, że beneficjentem prawa do życia jest też ludzki płód, i w związku z tym aborcja nie jest prawem – jest wyjątkiem od tej zasady” – mówi Rzecznik.

Doktor pomost [Franciszek Kucharczak]

Papież włączył Ireneusza z Lyonu do grona Doktorów Kościoła. Franciszek Kucharczak przypomina życiorys tego męczennika początków chrześcijaństwa.„Dziś może się to wydawać dziwne, że chrześcijanie tamtego czasu, każdego dnia narażeni na szykany i śmierć w męczarniach, za największe zagrożenie uważali wypaczające Ewangelię błędne nauki. Ireneusz nie polemizował z rzymską władzą, nie żalił się na jej brutalność, a w prześladowaniach nie upatrywał zagrożenia dla wiary. Bo też i faktycznie świadectwo ludzi gotowych umrzeć za Chrystusa przysparzało Kościołowi chrześcijan” – pisze Kucharczak.

Chrzest bez chrzestnych? [Beata Zajączkowska]

Kolejne włoskie diecezje rezygnują z obecności rodziców chrzestnych podczas udzielania sakramentu chrztu. Nie będzie też świadków bierzmowania. Beata Zajączkowska sprawdza, jakie motywy kierowały włoskimi biskupami i jaki mają pomysł na rozwiązanie kryzysu.„Włoskie diecezje pracują nad tym, by „nie popaść w paraliż udzielania starych odpowiedzi na nowe wymogi”, do czego zachęca Franciszek. Do współpracy z proboszczami w głoszeniu katechez i ewangelizacji zapraszane są wspólnoty, np. Droga Neokatechumenalna. Odpowiedzialność za przygotowanie do sakramentów powierzana jest coraz częściej żyjącym wiarą małżeństwom, którym kapłani jedynie towarzyszą; wdrażane jest też duszpasterstwo sakramentalne, którego celem jest towarzyszenie dzieciom – od chrztu do bierzmowania – przez katechistów żyjących na co dzień wiarą. W czasie tego eksperymentu duszpasterskiego mogą przedstawiać dzieci do chrztu i towarzyszyć bierzmowanym” – wskazuje autorka.

Czerwony guzik papieża [Jacek Dziedzina]

W 1962 roku interwencja Jana XXIII zatrzymała wybuch wojny między ZSRR i USA. Czy podobny efekt mogłoby przynieść zaangażowanie Franciszka w konflikt Rosji z Ukrainą i Zachodem? Czy papież powinien w ogóle ingerować w taką rzeczywistość? I kiedy dyplomacja watykańska jest atutem, a kiedy balastem w misji Kościoła powszechnego? Odpowiedzi na te pytania szuka Jacek Dziedzina.„Specyficzny charakter [dyplomacji watykańskiej] polega na tym, że próbuje łączyć w sobie rzeczywistości, które wydają się nie do pogodzenia. Z jednej strony myślenie i działanie typowe dla polityki międzynarodowej, z całym aparatem dyplomatycznych zabiegów, zakulisowych rozgrywek, kontaktów i „chodzenia na palcach” wokół trudnych tematów i kluczowych graczy, wśród których są zarówno mężowie stanu, jak i zwykli gangsterzy. Z drugiej strony – reprezentowaniecelów wykraczających poza doraźną politykę i rywalizację między państwami, stanie po stronie wartości, które nie są żadnym „atutem” w rozumieniu światowych interesów, a często wręcz stają im na przeszkodzie. Taki twór dyplomatyczny siłą rzeczy narażony jest na nieustanne napięcie i wewnętrzny konflikt interesów – duchowościze światowością, etyki z pragmatyzmem, idealizmu z realpolitik" – stwierdza Jacek Dziedzina.

Marnujemy na potęgę [Maciej Kalbarczyk]

W Polsce do śmieci trafia 4,8 mln ton jedzenia rocznie. Obowiązująca od ponad dwóch lat ustawa o przeciwdziałaniu marnowaniu żywności nie rozwiązała tego problemu. Maciej Kalbarczyk sprawdza, jak Polska radzi sobie z wyzwaniami dotyczącymi zmniejszenia ilości marnowanego jedzenia. „Na problem marnowania jedzenia zareagowały unijne instytucje. W 2016 r. utworzono Unijną Platformę ds. Strat i Marnotrawienia Żywności, która wypracowała wytyczne dotyczące darowizn jedzenia oraz możliwości stosowania go jako paszy dla zwierząt. Kolejnym krokiem było przyjęcie strategii „Farm to Fork” (w Polsce znanej jako „Od pola do stołu”). Przy jej pomocy do końca przyszłego roku zostaną ustalone wspólne dla całej UE cele w zakresie ograniczenia marnowania żywności. W związku z tym wszystkie państwa członkowskie zostały zobowiązane do przekazania unijnym instytucjom danych na temat skali tego problemu” – informuje autor.