O czym dyskutowano podczas Kongresu Duszpasterskiego?

Rodzina i miłość

Co robić, kiedy latają talerze, rola dziadków w przekazie wiary między pokoleniami, odpowiedzialne ojcostwo, płodna miłość, przygotowanie do małżeństwa w parafiach czy też handel ludźmi w dzisiejszym świecie - to niektóre z tematów drugiego dnia kongresu.

Ponad 300 osób wysłuchało wykładu prof. Rocco Buttiglione „Ukryty skarb: teologia ciała św. Jana Pawła II”. W swoim wystąpieniu nie tylko ukazał jej podstawy, ale także jej aktualność i atrakcyjność. Prof. Buttiglione odpowiedział też na pytanie dlaczego nauka Jana Pawła II jest ukrytym skarbem. „Ponieważ jest to prawda odwieczna, ale wyrażona z wnętrza życia dzisiejszego człowieka. To jest właśnie Sobór [Watykański II] – mówił prof. Buttiglione. – Sobór nie chce zmieniać odwiecznej prawdy, ale wyrazić ją na nowo wychodząc z życia współczesnego człowieka, aby każdy dzisiejszy człowiek mógł żyć pełnią życia w Jezusie Chrystusie, tzn. żyć pełnią życia Kościoła”.

Także wystąpienie ks. Jamesa Martina SJ wzbudziło wielkie zainteresowanie. Amerykański jezuita mówił o tym, jak przyjmować osoby LGTB i ich rodziny we wspólnotach parafialnych. Niektórzy są katolikami i bardzo często mają bolesne doświadczenie odrzucenia. Ks. Martin zachęcał, aby okazać im szacunek, zrozumienie i znaleźć miejsce w Kościele, tj. w lokalnych wspólnotach parafialnych.

Czego szuka młodzież?

Kościół może być kontrkulturą, której szuka młodzież - taką opinię przedstawił Isaac Withers z Wielkiej Brytanii. Jego zdaniem dzisiaj „głównym wyzwaniem dla młodzieży jest wiedzieć, jak radzić sobie w życiu w społeczeństwie żyjącym pod presją, przeżywającym szybkie zmiany i rozdrobnionym”. Młodzi ludzie są osamotnieni, a sytuację tę pogarsza jeszcze „erozja wcześniej ustalonych norm”, a także brak zaufania do instytucji. - Obecne pokolenie jest niezadowolone i potrzebuje kontrkultury - zauważył młody Brytyjczyk. - Jestem przekonany, że gdyby Kościół był prawdziwą wspólnotą zbudowaną wokół relacji z Jezusem, to bylibyśmy tą kontrkulturą. Withers z ramienia konferencji episkopatu Anglii i Walii uczestniczył w marcu br. w przedsynodalnym spotkaniu młodzieży, poprzedzającym zgromadzenie Synodu Biskupów w październiku br.

Konieczny dar przebaczania

W Kongresie nie brakowało szczerych świadectw, gdzie małżonkowie dzielą się przeżywanymi kryzysami, trudnościami i problemami. Aby przezwyciężyć kryzysy i zranienia w małżeństwie konieczne jest przebaczenie, które wypływa z samego źródła miłości – tak o problemach w swoim małżeństwie mówili Torbjorn i Sallyann Huss. Po siedmiu latach wspólnego życia przeszli kryzys, depresja spowodowana była m.in. brakiem dzieci. „Musieliśmy nauczyć się na nowo wzajemnej komunikacji i umiejętności słuchania i rozumienia siebie – stwierdzili małżonkowie. – Bardzo pomagała nam w tym wspólnota, której charyzmatem jest wspieranie małżeństw w kryzysie. Ich szczere świadectwa wlały w nasze serca nadzieję”.

O trudnościach w małżeńskim życiu i ich przezwyciężaniu mówił także Carlos Compoy Osset z Hiszpanii. Przyznał, że 4 lata po ślubie zakochał się w innej kobiecie. Wyjść z tej sytuacji pomogła mu bardzo intensywna modlitwa oraz bardzo szczera rozmowa z żoną, która z cierpliwością wspierała go w jego walce o wierność i słowność.

Irlandzka pisarka Bairbre Cahill, matka czworga dzieci, w swoim świadectwie wskazała na codzienne zmagania każdej rodziny. „Wszyscy chcieliby wrócić do domu i zrelaksować się, odpocząć, ale życie rodzinne nie funkcjonuje w ten sposób – przyznała. – Nasze dzieci staraliśmy się nauczyć, że życie w rodzinie to wspólne przedsięwzięcie, coś, co tworzy się razem, nad czym, na wiele sposobów, pracuje się codziennie”.