Najnowsze Wydania
-
GN 51/2024 Dokument:(9084636,Po drugiej stronie. Bóg i człowiek)
-
GN 50/2024 Dokument:(9076458,Bądź zdrów, lecz nie śpiewaj!)
-
Historia Kościoła 1(7)/2025 Dokument:(9072365,Kościół nie potrzebuje lukrowanej narracji o swojej historii. O liście papieża i nowym numerze „Historii Kościoła”)
-
GN 49/2024 Dokument:(9068896,Miłość, śmierć i cuda)
-
GN 48/2024 Dokument:(9060601,Hologram w konfesjonale)
Z bliska
Woda dla Uduophori
Przetwórnia wody w wiosce Uduophori w wikariacie apostolskim Bomadi w Nigerii. Przetwórnia oraz pięć studni głębinowych zostały sfinansowane ze zbiórki zorganizowanej przez redakcję "Małego Gościa Niedzielnego" w ramach nabożeństw majowych w 2012 r. Projekt powstała z inicjatywy brata Damiana Lenckowskiego pracującego na terenie wikariatu apostolskiego Bomadi. Poświęcenia przetwórni dokonał 7 czerwca 2013, ordynariusz miejsca bp Hyacynt Egbebo. Zdjęcia: Krzysztof Błażyca /Foto Gość
Kościół na końcu świata
Gdy papież Franciszek po raz pierwszy pojawił się na balkonie bazyliki św. Piotra, mówił, że kardynałowie „poszli znaleźć go prawie na końcu świata”. Reporterzy GN postanowili odwiedzić ów „koniec świata”, by przekonać się na własne oczy, jak wygląda Kościół na kontynencie, z którego pochodzi nowy papież i gdzie odbędą się tegoroczne Światowe Dni Młodzieży. Było to spotkanie z Kościołem młodym, bo przecież chrześcijaństwo w Ameryce Południowej ma zaledwie 500 lat. Trzeba też pamiętać, że pierwsze misje w tej części świata organizowali europejscy królowie, którzy często używali siły, by podporządkować sobie nowe ziemie. Dlatego, choć dokonała się tu chrystianizacja, ewangelizacja nie została jeszcze dokończona. W wielu miejscach pod powłoką nowej religii pozostały rodzime wierzenia. Prowadzi to do paradoksu: mimo że odsetek katolików jest tu największy na całym świecie, ciągle brakuje powołań. Co tydzień przybliżamy Czytelnikom różnorodne oblicza latynoskiego Kościoła. Tym razem lądujemy w Chile, najbardziej „europejskim” z odwiedzonych dotąd przez nas krajów. Czy w zlaicyzowanym świecie znajdziemy gorącą, żywą wiarę? Szukamy jej wśród rybaków z okolic Valdivii.
Niger
Płyniemy do Bargolo
W drewnianej szopie czekamy
na komplet.
Osób ma być dwanaście.
Nie jesteśmy jednak jak apostołowie.
Z wyjątkiem Damiana który w niebo zapatrzony
krzykiem przepędza złe duchy.
Ale i on nie potrafi chodzić po wodzie.
Czy zabrakło mu wiary gdy na środku rzeki
krzyknął "nie chcę teraz umierać"
widząc jak łódź nabiera wody
od przodu kadłuba?
Obserwowałem tą sytuację
na szybko tasując w myśli karty życia i uczucia nieporozumienia
na skutek tak absurdalnego biegu zdarzeń.
Ludzie zaczęli się modlić.
Dobiliśmy do brzegu wylewając wodę
plastikowymi butelkami.
Płyniemy dalej na wiarę.
Czekamy na łódź kolejną
niezrażeni sytuacją graniczną.
Jest już komplet.
Tniemy po rzece Niger
Ufając że i tym razem
nie utoniemy.
Wiedząc że Bóg jest dobry.
Oghene do.
Uduophori/Lagos, czerwiec 2013
Tekst i zdjęcia: Krzysztof Błażyca /GN
Uduophori, Nigeria
Krzyszytof Błażyca
Mozart w Uduophori brzmi
równie egzotycznie jak dźwięki Uduophori
dla uszu przywykłych do Mozarta
Tutaj pośród prostych chwil
ubóstwa które nie poniża
i czarów przed którymi
ustrzeże się ten kto ma ufność w Bogu
poznajemy siebie wzajemnie
ciesząc się obecnością
Nie mamy tu parasola gdy deszcz zacina
od rana a czas przejść na poranny
serwis Słowa Życia
Pijemy wodę z foliowych worków
jemy suchy chleb
z proszkowanym mlekiem na śniadanie
a garry z rybą na kolację
która spóźnionym obiadem
Tu każdego wieczoru do domu przychodzą
ludzie aby po prostu siedzieć śmiać się
posadzić nam dzieci na kolanach
A papa i mama dopingują radośnie
na drugą nogę gdy próbuję ich
wioskowego bimbru i cholera wie
jaki skutek to potem odniesie
Tu w Uduophori śpiewają przy toalecie porannej
nocą wypędzają złe duchy i odprawiają gusła
kapłani dżu-dżu znikają by po chwili pojawić
się w odległym o osiem godzin Lagos
rozpylają magiczne pudry pętające wolę
czczą pytona która mieszka w lesie
i wypala drzewa
ale kto Bogu zaufa tego licho nie sięgnie
zapewnia Martin Donatus zabierając mnie
w miejsca przeklęte
Tu w Uduophori gangster jest chairmanem
nie żałuje sobie w panienkach
przebiera bez liku serwując ich nagość gościom
ale przy otwarciu studni i wobec biskupa
o Bogu prawi ze wzrokiem ukrytym
za ciemnymi szkłami i mówi że nas lubi
że jesteśmy braćmi więc gangsterskie zdjęcie
obok obrazków świętych wpada do kolekcji
Tu w Uduophpori powitali mnie
po trzech dniach tradycyjnym tańcem
ceremonię prowadził sam Papież
byli też Biskup, Chwała, Świadectwo i Zaufanie
czyż nie piękne tu mają imiona
z bogactwa swego serca i chudych portfeli
zebrali pieniądze bo taki to zwyczaj
złożyli na stoliku razem z Malta Guinness
Gość skądkolwiek radością jest
ludzie stąd się nie ruszą więc nie żałują
serdecznych gestów bo tradycja święta
a wszystko w imię Boże bo tak już
jest od zarania bo nie ma podziału świata
na drewno błoto i duszenie duszy
jest rzeczywistość jedna jest ciało i są duchy
Tu w Uduohori jeździmy na motorach
po trzech czterech pięciu
okazuje się że da radę
motor pakowna maszyna
wiatr po drodze wywiewa wątpliwości
czy z Ducha ta cała misja
to życie niepojęte to życie na wiarę
to życie piękne proste dobre i łagodne
szczęśliwe szczęściem wielokrotnym
to życie poświęcone w sąsiedztwie
miejsc mrocznych tajemnych
Tu w Uduophori uczę się od nowa
ludzi i Pana Boga pośród palm
strzelistych pośród palm zwalonych
pośród palm zielonych pośród traw
kokosów żółtych ptaków i w nieskończoność pomnożonych drzew
Uguophori, Nigeria 8/9 czerwca 2013
Wieczór Uwielbienia w Łodzi
Ewangelizacyjny koncert Deus Meus, adoracja Najświętszego Sakramentu i świadectwa wiary to główne elementy Wieczoru Uwielbienia za dar Eucharystii, który w niedzielę wieczorem odbył się w Łodzi.
Mimo początkowych opadów deszczu, na spotkanie przybyło kilkuset młodszych i starszych. - Koncert wpisuje się w obchody Święta Eucharystii, jedynego takie wydarzenia w Polsce, które stanowi pamiątkę wizyty Jana Pawła II w naszym mieście – tłumaczy ks. Przemysław Góra, diecezjalny duszpasterz młodzieży. Poza coroczną procesją, jaka odbywa się ulicami Łodzi do katedry, w tym roku młodzież zaproszona została do radosnego dziękczynienia za Eucharystię – źródła naszej wiary, poprzez koncert ewangelizacyjny. - Chcieliśmy przypomnieć jednocześnie łodzianom, szczególnie młodym, że Jan Paweł II, będąc pośród nas 13 czerwca 1987 roku, naznaczył miasto i diecezję tajemnicą Eucharystii, kiedy udzielił pierwszej Komunii świętej dużej grupie dzieci. To nasz obowiązek, aby ta pamięć o tej niepowtarzalnej wizycie błogosławionego papieża była w nas obecna, ciągle na nowo, aby w nas przetrwała i była zaczynem dla przyszłych pokoleń. Nie ma nic cenniejszego nad Eucharystię. Młodzi poprzez śpiew, modlitwę, adorację w ciszy mogła uświadomić sobie, że każdy z nas jest żywym świadkiem obecności Zmartwychwstałego Jezusa w świecie, kiedy mówi o Nim całym sobą w codziennym życiu – dodaje ks. Góra.
Wieczór Uwielbienia rozpoczął koncert „Deus Meus”. Zespół zaśpiewał znane piosenki, jak i utwory z nowej płyty “Wniebowianki”. Młodzi zgromadzeni na Placu Katedralnym szybko podchwycili nowe melodie i doskonale bawili się w rytmy grane przez szczecińską grupą. W trakcie koncertu wokaliści dawali świadectwo swojej wiary. Koncert był doskonały wstępem do adoracji Najświętszego Sakramentu. Na ołtarzu pojawiła się monstrancja, zaś kapłan w otoczeniu młodzieży z pochodniami przemaszerował przez plac z Najświętszym Sakramentem. Na wszystkim wrażenie zrobiła wielkość monstrancji! Cisza jaka panowała podczas modlitwy, była przejmująca. Następnie kilka słów do zebranych skierował metropolita łódzki abp Marek Jędraszewski, który wręczył także nagrody za konkurs fotograficzny “Oblicza Kościoła Łódzkiego”. Na konkurs napłynęło ponad 150 prac prezentujących miejsca i wydarzenia z terenu archidiecezji łódzkiej.
\- Dziękujemy, że byliście z nami. dziękujemy za modlitwę, gościnność i życzliwość! Czujemy, że byliśmy w dobrym miejscu i w dobrym czasie! – mówił Marcin Pospieszalski, lider zespołu Deus Meus. Koncert zakończyły wspólne tańce przed sceną, śpiewy i uwielbianie Pana Boga.
Tekst i zdjęcia: Piotr Drzewiecki
