Kolory miłości

Wydana również w Polsce powieść Alessandra D’Avenii „Biała jak mleko, czerwona jak krew” stała się we Włoszech jednym z największych bestsellerów 2010 roku. Był to debiut pisarza, któremu tematyka młodzieżowa znana jest z własnego doświadczenia. D’Avenia pracował jako nauczyciel w liceach, początkowo w Rzymie, a później w Mediolanie, współpracował również z dziennikami „Avvenire” i „La Stampa”. Dla pisarza sukces był zaskoczeniem, bo książki debiutantów nie sprzedają się dobrze. Sam D’Avenia nie ma wątpliwości, że książka zawdzięcza powodzenie „młodym ludziom, którzy informacje o niej przesyłali sobie pocztą pantoflową”. 
Leo jest aroganckim i bezczelnym szesnastolatkiem, który niezbyt przykłada się do nauki. To zbuntowany chłopak, który żyje wyłącznie sportem i muzyką. Jest beznadziejnie zakochany w Beatrice, starszej od siebie o dwa lata uczennicy tego samego liceum. Z tym że dziewczyna nic o tym nie wie, bo nie miał odwagi nawet jej poznać. Kiedy wreszcie pod wpływem przyjaciół, Nica i Silvii, decyduje się jej przedstawić, dziewczyna znika z liceum. Leo dowiaduje się, że Beatrice zachorowała na białaczkę, i zaczyna ją odwiedzać. Stara się wspierać ją na duchu, tym bardziej że choroba czyni coraz większe postępy, a jedyną szansą na uratowanie życia dziewczyny jest przeszczep. Jednak poszukiwania dawcy szpiku przeciągają się. 
Leo jest pierwszoplanowym bohaterem filmu, ale w jego życiu prócz Beatrice ważną rolę odgrywają Nico i Silvia. To osoby, na które zawsze może liczyć i których przyjaźń czasem wykorzystuje. Z pewnością ogromną sympatię widza wzbudzi Silvia, dzięki której Leo wychodzi z wielu opresji. 
Reżyser filmu Giacomo Campiotti jest twórcą doświadczonym. Nakręcił kilka cieszących się ogromną oglądalnością telewizyjnych filmów o tematyce religijnej, ale nie tylko. Niektóre z religijnych dramatów Campiottiego, w tym „Bakhita”, „Św. Filip Neri”, „Maria z Nazaretu” czy „Doktor Moscati”, zostały również w Polsce wydane na DVD. Szczególne uznanie zdobył jego, wyświetlany w telewizjach wielu krajów, telewizyjny miniserial „Doktor Żiwago”. Campiotti to twórca o szerokich zainteresowaniach, czego najlepszym dowodem jest nakręcona w 2013 r. ekranizacja powieści D’Avenii.

oceń artykuł