tak, tęskni za bezpieczeństwem i brakiem kłopotów. Też mi szlachetność...

Rzeczywiście samo tłumaczenie odejścia jest bardzo pokrętne. Niestety może to namieszać ludziom w głowach. To jest szczyt nieodpowiedzialności!!!
Poza tym w wielu miejscach wypowiedź jest niespójna.
Szkoda wartościowego człowieka.
Jedynie modlitwa za niego, ale przede wszystkim za tych, dla których był ważny jako duszpasterz może choć trochę być odpowiedzią na zło "pożegnania".

Rzeczywiście samo tłumaczenie odejścia jest bardzo pokrętne. Niestety może to namieszać ludziom w głowach. To jest szczyt nieodpowiedzialności!!!
Poza tym w wielu miejscach wypowiedź jest niespójna.
Szkoda wartościowego człowieka.
Jedynie modlitwa za niego, ale przede wszystkim za tych, dla których był ważny jako duszpasterz może choć trochę być odpowiedzią na zło "pożegnania".

o jejku jak dziecko we mgle,
na portalach pełno opłaconych klepaczy szkolonych przez GW albo innych propagandystów. Na zawołanie będzie pisać posty gdańszczanka albo poznanianka, chłop z mazur albo były ksiądz, a faktycznie to jedna albo dwie osoby, które dostają pensje za swoje wpisy. 3 złote od zdania. Codziennie na posterunku.

że halinka ogłupła. czasami sie tak dzieje z nadmiaru wrażeń.

"Ja np. obracam się w takim towarzystwie, że większość o nim słyszała." - nie oznacza "...moim znaniem tego zakonnika i obracaniem się w towarzystwie jego znajomych." Chyba, że mówimy innym językiem.

Znam chociażby jego rekolekcje z 2004 roku Mężczyzną i Kobietą stworzył ich Bóg. Ale to też przecież może być kit wciskany przeze mnie. Bo przecież nie mam nic innego do roboty niż wciskać Wam kit.

A to za kogo mnie uważasz, akurat mam w dalekim tyle. Ale serdecznie pozdrawiam, niech Pan otworzy Twe serce i oczy.

Domyślam się, że nie powiedział, że porzuca kapłaństwo, tylko, że odchodzi z parafii.

W przeciwnym razie takie pożegnanie byłaby zupełnie nie na miejscu.

Powiadasz Bronak, że niesłusznie ? Jak czytam niektóre wpisy, także twój i redaktora, to własnie to pastwienie sie nad współbratem w wierze widać gołym okiem.
Nieznacie go, nie wiecie jakim jest człowiekiem, jakie motywy i powody nim kierowały, nie słuchaliście jego kazań, nic o nim praktycznie nie wiecie, ale zarzuty stawiacie takie, że w zakładzie karnym dla zwyrodniałych przestepców, z takim "dosier" miałby kłopoty z przyjęciem.

Stawiacie mu zarzut, że sie drogą internetową pożegnał z wiernymi. A co miał nic nie mówić, że po 25 latach odchodzi, kiedy tysiące ludzi go zna i wie, w odróżnieniu od was, kim był, co robił i jak robił. Gdyby powiedział to z ambony też mielibyście pretensje, że rozgłasza ? Kucharczak nawet zrobił z niego zdrajcę i zaprzańca oszukującego wszystkich przez ćwierć wieku.

A może przed osądzeniem, co i tak należy zostawić Bogu, trzeba było postarać się dotrzeć do źródeł, a nie poprzestawać na lekturze skrótu, który ktoś opublikował. Przecież nawet nie mamy pewności, że odszedł do jakiejś kobiety. Z oświadczenia wynika, że w końcu odważył sie, by żyć i kochać. Że nareszcie dojrzał do miłości.
Nie mamy pewności, ale wy już wiecie, dlaczego sie zaparł Pana Boga, choć on sam twierdzi, zgoła co innego, że relacji z Bogiem nie zrywa.

Ja mu wierzę, więc jestem pewny, że Bóg na niego czeka. Ale redaktora zdaję sie interesuje news.

Niekoniecznie odchodzi z Kościoła. Aktu apostazji chyba nie czyni. Będzie w Kościele, ale, jeśli będzie żył z kobietą, to będzie w ciągłym grzechu ciężkim. Takie jakby obrzeża Kościoła, ale ciągle jednak w Nim. Jak tzw. związki niesakramentalne. Odcięcie się od Sakramentów to pogmatwanie sobie życia na maxa.

A miałam nadzieję, że w Gościu Niedzielnym mozna dyskutowac na innym poziomie niż na popularnych portalach typu onet czy wp. itp. Bez obrażania interlokutorów. Myliłam się?

@ Constance,

nie rzucaj pereł przed wieprze. Tu większośc jest prawdziwymi katolikami

Mimo, iż Dominikanie w Pani ocenie są tak "nie boscy" , polecam. Ja wiem, że w kościele Św. Mikołaja w Gdańsku można się otrzec o prawdziwą świętośc (bez nazwisk, ci którzy chodzą -wiedzą, choc jak wiadomo, świętośc nie musi działac tak spektakularnie). I proszę zwrócic uwagę, że odejścia zdarzają się nie tylko u Dominikanów, nawet nie przede wszystkim u Dominikanów. Więc nie widzę powodu, żeby uogólniac. Raczej należy wspierac gdańskich Dominikanów - Zakon jest jak Rodzina, a oni tracą brata. Łatwo Pani wystawia krytyczne oceny, stawiając siebie za przykład dobrego wychowawcy. A ja tym bardziej bedę chodziła do Dominikanów i wesprę ich gdańską wspólnotę swoją obecnością i modlitwą.

To dziwne, że ksiądz, który odszedł potrafił bardziej ożywić moją wiarę, zachwycić Bogiem, i nakarmić Słowem Bożym niż mój proboszcz, który wprawdzie nie odszedł, ale za to zrobił wszystko, żeby mnie do wiary, religii i Kościoła zniechęcić. To który z nich lepiej służył Bogu?
Zanim Ojciec Jacek odszedł zdążył zrobić więcej dobrego dla Kościoła niż większość pozostających w nim księży, czyli biernych, miernych ale wiernych.

@N7fan Mamy XXI wiek, a widzę, że wciąż nie dotarła do Ciebie Ewangelia :) Nie wiem w jakiego Boga wierzysz i czego doświadczasz, ale Bóg jest bezkresną i bezwarunkową Miłością, która zbawia człowieka. Bóg powołuje do życia, a nie do pokuty.

Pani Aniu, proszę przeczytać uważniej Ewangelię. Z pewnością znajdzie Pani w niej słowa Jezusa, mówiącego: biada niepokutującym miastom. A jak przeczyta Pani jeszcze dalej, np. Dzieje, to się Pani zadziwi jak wiele tych wezwań do pokuty Pani znajdzie. Proszę nie mylić celu z drogą do celu.

@ Bronak Komoruski,

nie jestem przekonany, czy redaktor Kucharczak o tym wie i to rozumie. Czytając jego artykuły mam wątpliwości. Nie mam ich za to w stosunku do ciebie, że twoje wpisy służą z reguły pyskuwie i awanturze na tym portalu. Ty zawsze szukasz wiejskiej remizy, gdzie zgiełk, wrzawa i mordobicie. Nie interesuje cię miłość płynąca z betlejemskiego żłobka. A jeżeli juz to nie jest ona najważniejsza w twoich wpisach.

Jestem szczesliwy i nie zaluje niczego co zrobilem w zyciu. W szczegolnosci, nie zaluje tego, ze wstapilem, ani tego ze wyszedlem. Sprawy wyjasniam tylko tym, ktorzy mnie znali jako ksiedza i mnie o to pytaja, bo uwazam, ze maja do tego prawo. Bylem w Kosciele osoba publiczna. Jesli czegos zaluje, to braku kontaktu z wieloma oaobami, ktore uwazalem za swoich przyjaciol.

I jeszcze jedno. Często decyzja co do starania się unieważnienie małżeństwa zapoda dopiero po tym, jak ono się z jakiś względów rozsypie. Często niestety pomagają w tym "życzliwi" księża: a może tak spróbować przed sądem biskupim, skoro jest jak jest?

To oczywiście nie ma nic wspólnego z dojrzałością decyzji. Zresztą, jeśli ktoś przez 25 lat był ojcem zakonnym, a nawet przełożonym wspólnoty, to raczej jego decyzja była podjęta nie tylko dojrzale, ale i zgodnie z powołaniem.

Oczywiście nie wypowiadam się na temat tego konkretnego przypadku. Jednak często u podstaw decyzji porzucenia kapłaństwa lub małżonka stoi człowiek cielesny, jak to nazywa św. Paweł, czyli wiadomy grzech. Dopiero potem pojawia się próba racjonalizacji. Np. ucieczka w niedojrzałość, niewiedzę lub obwinianie innych, KK, współmałżonka itp.

Calkowicie sie z Toba zgadzam (jesli pozwolisz na "Ty"). Pewne osoby nigdy nie dojrzewaja. Obawiam sie, ze jest ich procentowo coraz wiecej. Zyjemy w epoce Piotrusiow Panow. Duza czesc wspolczesnej kultury promuje narcyzm i niedojrzalosc. Zapewne niektore osoby nigdy nie dojrzeja do wziecia odpowiedzialnosci za zycie swoje, a co dopiero za innych.

Oczywiscie, ze kryzys jest proba dla malzonkow, ktora kaze tez czasami zrewidowac szczerosc ich intencji. Mam nadzieje, ze procesy przed Sadem Biskupim sa szczere, nawet jesli intencja malzonkow moze byc nieszczera. To jest juz kwestia ich sumienia jesli probuja "zalatwic sobie" uznanie niewaznosci. O ile wiem, w sadzie orzeka w takich sprawach piatka sedziow, z ktorych trojka nie widziala petenta. Oni podejmuja decyzje w swoim sumieniu i powinni to zrobic zgodnie ze stanem faktycznym. Oczywiscie, moze byc taka sytuacja, ze zostali celowo oszukani przez petentow i swiadkow. Jakiez to jednak chrzescijanstwo?
Podobnie z kaplanami, czesc z nich dojrzewa w czeasie formacji i kaplaskiej poslugi i odchodzi (albo zostaje w nowy sposob), a czesc nigdy nie dojrzewa i odchodzi z tych samych niedojrzalych powodow, dla ktorych wstapila (albo zostaje "w swoim kaplanskim grajdolku"). Ja staram sie nie oceniac swojej sytuacji.

Celibat jest problemem i to nie tylko w kontekscie dotyczacym
czlowieka jako jednostki seksualnej. Przede wszystkim bardzo czesto ludzie, ktorzy nie wchodza w zwiazek malzenski nie sa bezposrednio
odpowiedzialni za druga osobe dzien po dniu. Nie dojrzewaja w intymnosci w zwiazku z druga osoba. A relacje w grupie to zupelnie cos innego. Dlatego ksieza moga w pewnym czasie doswiadczac samotnosci i to bardzo dotkliwie. To sie bedzie dokonywac w aspekcie emocjonalnego wyizolowania i w aspekcie fizycznej bliskosci z drugim czlowiekiem. NA DODATEK stan CELIBATU moze sie podobac ludziom o roznych innych orientacjach seksualnych, bo tu beda bezpieczni.
Jesli CI LUDZIE sa czlonkami tak poteznej organizacji jaka jest Kosciol Katolicki czesto nie musza sie martic o skutki swoich czynow w zakresie legalnym czy moralnym.
W Polsce to widac szczegolnie mocno. W dodatku bardzo chetnie my Katolicy winimy ofiary molestowania i kobiety, ktore maja dzieci z ksiezmi, ze sa same sobie winni i winne. Niewatpliwie zarowno dzieci jak i te kobiety sa emocjonalnie niedojrzali. Dzieci winic - to glupota, winic tylko kobiety to szowinism. Czesto sa to kobiety pochodzace z domow gdzie albo wogole nie ma ojca, albo jest to dysfunkcjonalna rodzina. Wiec te kobiety beda rowniez latwym "lupem". Pamietajmy jednak ze " do tanga trzeba dwoje" , a ksiadz powinien byc zdecydowanie tym - bardziej dojrzalym. No ale jak mowilismy wczesniej - nie dojrzal on czesto do relacji i odpowiedzialnosci, a poza tym jesli dodatkowo czuje sie samotny jak wskazalem wyzej - mamy idealne warunki dla zaistnienia grzechu.
Na zachodzie poradzono sobie wreszcie dosc dobrze z problemem molestacji, bo to kraje o mieszanym chrzescijanstwie: katolicko - protestanckim. Duzo gorzej bedzie w Polsce czy Irlandii. My nie chcemy znac prawdy!
Wiec niechcac oceniac ksiezy, widze jednak niezwykle skomplikowany problem jaki celibat niesie za soba.
Wielu wspanialych ksiezy odejdzie do "normalnosci" ale oni juz nie ida z wolnej stopy i czesto przesladuje ich potem mysl, ze zawiedli. Inni
zostaja w kaplanstwie z wygodnictwa i udaja, ze wszystko jest ok. Inni
dojezdzaja do dzieci, placa alimenty. Inni zostaja " wyslani na Ukraine",
Jakos nie slyszymy o tych co powinni a nie siedza w wiezieniu, jak "cywile" co sie dopuscili podobnych czynow. Inni - sa wierni Bogu do konca i czesto cierpia bardzo dotkliwie wsrod swoich. Znam wspanialych ksiezy i dzieki nim ma wiara nie upadla. Ale nie twierdze, ze zla w Kosciele nie ma, ze celibat jest potrzebny wszystkim i cierpie ze tak jest w naszym Kosciele jak jest, ze jestesmy hipokrytami. Na tej pozywce zywia sie Palikoty i spolka. Wiec dazmy do uczciwosci, do oczyszczenia, do milosci do ludzi skrzywdzonych. I pamietajmy o slowach naszego wieszcza Norwida: " nie ten ptak kala wlasne gniazdo co je kala, lecz ten co o tym MOWIC NIE POZWALA".

@ halinka,

u ciebie chyba zaburzył właściwą ocenę sytuacji.

do Jaś

widać jaś nie został jeszcze Janem;

nie ma się co obrażać na fizjologię, u każdego działa tak samo; reakcja hormonalna oparta na oksytocynie jest podstawą do budowania więzi miedzy matka i dzieckiem, ale też między kobieta i mężczyzną; dlatego nakaz kościelny wstrzemięźliwości seksualnej jest bardzo mądry, nie podejmuj współżycia dopóki nie będziesz pewny swego wyboru życiowego; inaczej to hormony zdecydują za ciebie, chociaż może się wydawać że sam tak zdecydowałeś (dojrzałeś?); lekcja w sam raz dla jasia

Przede wszystkim nie denerwuj się;) Pisałem, że nie znasz szczegółowych przyczyn decyzji. A w takim razie osądy są raczej wyrazem emocji i niewiedzy.

Masz typowe dla "wierzących niepraktykujących" i niewierzących spojrzenie na Kościół. Rolą zasadniczą kapłana nie jest pomoc socjalna. W nim chodzi o nieskończenie(!) więcej. Kapłan nie jest po to, żeby ojcować biologicznemu dziecku, ale wiernym w sprawach życia i śmierci i to wiecznej(!). Tego niewierzący nigdy do tak naprawdę nie zrozumieją.

Nie miejsce tu na wyjaśnianie, czym jest jego rola. Warto jednak tym się zainteresować. Warto jednak, wiedzę i przede wszystkim zrozumienie pogłębić.

Od tego są przełożeni duchownego, żeby ktoś go kontrolował z przestrzegania w życiu reżimu, żeby nie zaniedbywał życia duchowego na rzecz innej działalności nawet godnej pochwały. To są owoce postawy róbta co chceta, wymagań, że duszpasterz ma być przede wszystkim fajny i ludzki i takie różne tym podobne. Potem się martwią, jak mleko się rozlało.

Jeżeli śluby mogłyby być nieważne, a więc święcenia kapłański również, to jakie są konsekwencje? Wg mnie niewyobrażalne. Bo to oznaczałoby, że dana osoba nigdy nie była kapłanem, że nie było ważnej mszy świętej, że wierni nie przystępowali do prawdziwej komunii, itd.
Czy jakiś kapłan mógłby to wyjaśnić?

Nie jestem prawnikiem tylko psychologiem, ale kilka uwag. Po pierwsze sluby sklada zakonnik (jego wola, jego akt). Moze wiec je zlozyc niewaznie jesli jego intencja nie jest dostatecznie dojrzala. Prosciej pewnie jest zwolnic ze slubow niz przeprowadzac proces uznania ich za niewazne. sluby nie sa sakramentem. Szafarzem swiecen jest biskup (jego wola jest wazna i on dziala). Jesli ksiadz wyswiecany byl niedojrzaly, nieswiadomy podejmowanych obowiazkow itp. to moznaby mowic co najwyzej o swieceniach niegodnie przyjetych. Waznosc zalezy jednak od szafarza, czyli biskupa. Inaczej jest z malzenstwem, bo tutaj kaplan jest tylko swiadkiem urzedowym, a sakramentu udzielaja sobie nawzajem malzonkowie! Tak wiec, aby to zrobic waznie musza miec intencje zgodna z intencja (nauka) Kosciola w tym wzgledzie.

Nie jestem prawnikiem tylko psychologiem, ale kilka uwag. Po pierwsze sluby sklada zakonnik (jego wola, jego akt). Moze wiec je zlozyc niewaznie jesli jego intencja nie jest dostatecznie dojrzala. Prosciej pewnie jest zwolnic ze slubow niz przeprowadzac proces uznania ich za niewazne. sluby nie sa sakramentem. Szafarzem swiecen jest biskup (jego wola jest wazna i on dziala). Jesli ksiadz wyswiecany byl niedojrzaly, nieswiadomy podejmowanych obowiazkow itp. to moznaby mowic co najwyzej o swieceniach niegodnie przyjetych. Waznosc zalezy jednak od szafarza, czyli biskupa. Inaczej jest z malzenstwem, bo tutaj kaplan jest tylko swiadkiem urzedowym, a sakramentu udzielaja sobie nawzajem malzonkowie! Tak wiec, aby to zrobic waznie musza miec intencje zgodna z intencja (nauka) Kosciola w tym wzgledzie.

Do tez ex
Jeżeli ważność święceń miałaby zależeć od biskupa, to znaczyłoby że mógłby ważnie wyświęcić kogoś na siłę, pod przymusem. Specjalnie podaję taki drastyczny przypadek, ale jest przecież wiele sytuacji pośrednich. Więc ważność nie zależy chyba jednak tylko od biskupa. Zresztą kiedyś na tym portalu jeden ksiądz podawał nazwę jakiś przepisów kościelnych, wydanych przez papieża, o nieważności święceń. Mam nadzieję, że nie ma tylu nieważnych święceń co małżeństw. Zresztą z nieważnością małżeństwa to też podejrzana sprawa, bo sam papież upominał, że uznaje się nieważność z błahych, niewystarczających, powodów. Czyli nieważnie oświadcza się nieważność;-).

Szymonie, wedlug mnie jest mozliwe wyswiecenie kogos wbrew jego woli. Przyklad? Wyobrazmy sobie agenta SB w seminarium w czasach PRL. Obawiam sie, ze nawet wbrew jego niewierze moznaby go wyswiecic waznie. Gorzej gdyby biskup stracil wiare i swiecil wbrew swojej woli. Teoretycznie wszystko jest mozliwe.
Co do blahosci spraw w sprawach dotyczacych waznosci malzenstwa, to uwierz mi, ze bieda ludzka nie ma granic. Trudno pewne sprawy ocenic z zewnatrz.Jak pisal wieszcz: "Sad moj procz Boga nie dany nikomu, jesli mnie sadzic chcesz, we mnie byc musisz, nie ze mna."

JACUSIU ( patrząc na zdjęcie ) a co to jest PRAWDA ?
I czyja jest ta Prawda? Prosze, nie odpowiadaj zanim dobrze nie przemyslisz. I prosze posłuchaj biskupa Goclawskiego, bo pewnie on sie trochę lepiej orientuje w tych sprawach niz pan Franciszek.
A potem jesli Ci na prawdzie zależy, pomedytuj nad tym zdaniem biskupa: "człowiek jest Tajemnica..."

JACUSIU ( patrząc na zdjęcie ) a co to jest PRAWDA ?
I czyja jest ta Prawda? Prosze, nie odpowiadaj zanim dobrze nie przemyslisz. I prosze posłuchaj biskupa Goclawskiego, bo pewnie on sie trochę lepiej orientuje w tych sprawach niz pan Franciszek.
A potem jesli Ci na prawdzie zależy, pomedytuj nad tym zdaniem biskupa: "człowiek jest Tajemnica..."