Radość z Jerozolimą i żniwo, gdzie brak robotników

Pismo Święte precyzyjnie rozróżnia między Jerozolimą, polityczną i geograficzną stolicą kraju, a Jeruzalem, duchowym i religijnym centrum. Izajasz zaprasza do radowania się z Jerozolimą – politycznym centrum, żył on bowiem w okresie, gdy po niewoli babilońskiej trzeba było odnawiać nie tylko religijną, ale też polityczną wielkość stolicy Izraelitów. Prorok zwany Trito-Izajaszem, który jest autorem fragmentu z dzisiejszego pierwszego czytania, działał po tym wygnaniu. Widział odbudowę świątyni i murów Jerozolimy oraz to, że jego rodacy nie są zachwyceni efektem tych prac. Wcześniej Jerozolima była piękniejsza, a świątynia bardziej okazała. Stąd obok radości był smutek: „Cieszcie się z nią bardzo wy wszyscy, którzy się nad nią smuciliście”. To smucenie się, mimo odbudowy świątyni i odnowienia kultu, było wciąż obecne w starotestamentowym Izraelu. A prorok, zachęcając do radości, zapowiadał, że zbawienie i pełne wyzwolenie przyniesie oczekiwany Zbawiciel.

oceń artykuł