Pomalowana na niebiesko brama wjazdowa wygląda niemal tak samo jak w czasach świetności zakładu. Kilkadziesiąt metrów dalej znajduje się jednak nieco nadgryziony zębem czasu biurowiec, w którym mieści się siedziba firmy. Góruje nad nim przedstawiający sylwetkę bociana znak fabryczny przedsiębiorstwa. Najbardziej polski ze wszystkich ptaków w latach 50. uwił sobie gniazdo na dachu jednego z budynków zakładu. Pracownicy wierzyli, że przyniósł im szczęście, i trudno temu zaprzeczyć: właśnie wtedy firma zaczęła się intensywnie rozwijać.

W tamtym czasie specjalnością założonej w 1832 r. przez Mateusza Beksińskiego i Walentego Lipińskiego fabryki metalurgicznej stały się autobusy. W latach 70. Autosan był prawdziwą potęgą: zatrudniał ok. 7 tys. pracowników i produkował ok. 15 pojazdów dziennie. Jeździły one nie tylko po polskich drogach, ale stały się także naszym hitem eksportowym: kupowały je m.in. władze Egiptu, Libii i Wietnamu. Po kilkudziesięciu tłustych latach przyszła transformacja ustrojowa, a wraz z nią załamanie produkcji. Skończyło się centralne planowanie i w efekcie nieprzygotowany na funkcjonowanie na wolnym rynku Autosan z roku na rok słabł. – W całej Polsce powstawały firmy autobusowe, a my zaczęliśmy odstawać, nie byliśmy konkurencyjni. Zaczęły się zwolnienia grupowe, dobrzy fachowcy musieli szukać pracy gdzie indziej – mówi Marek Drozd, przewodniczący Związku Zawodowego Metalowcy Autosan Sp. z o.o.