Siewca wyszedł siać… Łk 8,4
Łk 8, 4-15
Gdy zebrał się wielki tłum i z poszczególnych miast przychodzili do Jezusa, opowiedział im przypowieść:
«Siewca wyszedł siać swoje ziarno. A gdy siał, jedno padło na drogę i zostało podeptane, a ptaki podniebne wydziobały je. Inne padło na skałę i gdy wzeszło, uschło, bo nie miało wilgoci. Inne znowu padło między ciernie, a ciernie razem z nim wyrosły i zagłuszyły je. Inne w końcu padło na ziemię żyzną i gdy wzrosło, wydało plon stokrotny».
To mówiąc, wołał: «Kto ma uszy do słuchania, niechaj słucha!»
Pytali Go więc Jego uczniowie, co oznacza ta przypowieść. On rzekł: «Wam dano poznać wprost tajemnice królestwa Bożego, innym zaś w przypowieściach, „aby patrząc, nie widzieli, i słuchając, nie rozumieli”.
Takie jest znaczenie przypowieści: Ziarnem jest słowo Boże. Tymi zaś na drodze są ci, którzy słuchają słowa; potem przychodzi diabeł i zabiera słowo z ich serca, żeby nie uwierzyli i nie byli zbawieni. Na skałę pada u tych, którzy gdy usłyszą, z radością przyjmują słowo, lecz nie mają korzenia: wierzą do czasu, a w chwili pokusy odstępują.
To, które padło między ciernie, oznacza tych, którzy słuchają słowa, lecz potem odchodzą, a zagłuszeni przez troski, bogactwa i rozkosze życia, nie wydają owocu.
Wreszcie ziarno w żyznej ziemi oznacza tych, którzy wysłuchawszy słowa sercem szlachetnym i dobrym, zatrzymują je i wydają owoc dzięki wytrwałości».
Siewca wyszedł siać…
Łk 8,4
Przepis na sukces? Odpowiednie nakłady finansowe, dobór najlepszych środków, wykwalifikowana ekipa i dobry biznesplan. A to wszystko jeszcze sprawnie, w terminie niezbyt odległym, ale realistycznym. W naszych codziennych, ludzkich, zawodowych projektach, stosując się do wspomnianych zasad, może odnieślibyśmy zamierzone rezultaty. Jednak słuchając słowa Bożego, mimo sprzyjających warunków czy fachowej pomocy, nikt dokładnie nie przewidzi, kiedy i jak pojawią się w nas oczekiwane owoce. Czasem paradoksalnie w najmniej spodziewanym momencie i jakby mimochodem. Nie zobaczymy ich jednak bez jednej, szczególnie ważnej cechy – bez wytrwałości.