Wspólnoty Jerozolimskie w stolicy

Mniszki i mnisi zapraszają do niej przechodniów. Pięknie śpiewaną, wielogłosową jutrznią wychwalają Boga w czasie, gdy warszawiacy idą do pracy. W okolicy przerwy obiadowej odprawiają liturgię godzin, a wieczorem, wraz z powracającymi do domów, uczestniczą w nieszporach i Mszy świętej. W ich warszawskim kościele zmieści się 700 osób.

Do Wspólnot Jerozolimskich należy 220 osób 30 narodowości, w tym 20 Polaków. W wielkich miastach Zachodu, gdzie kościoły całymi dniami stoją puste lub są odwiedzane tylko przez obojętnych na sacrum turystów, płynąca z kościołów Wspólnot Jerozolimskich przepiękna modlitwa robi na wielu ludziach piorunujące wrażenie. Powołaniem wspólnot jest modlitwa na pustyniach wielkich miast. Wśród betonu i spalin, wśród coraz bardziej spieszących się ludzi tworzą oazę spotkania z Bogiem.

Wspólnoty Jerozolimskie przywiązują dużą wagę do estetyki. Wnętrze ich warszawskiego kościoła przy ul. Łazienkowskiej, nieciekawego gmachu z lat 80. ub. wieku, dzięki dobremu wykończeniu emanuje dziś surowym pięknem. W czasie konsekracji do obecnych na Mszy św. docierała wrzawa z sąsiadującego z kościołem stadionu Legii.

Abp Nycz mówił: – Nie da się przekrzyczeć zgiełku współczesnego życia czy go zakazać; nie da się przeczekać i powiedzieć: będziemy wam głosić Ewangelię wtedy, gdy się świat uciszy i uspokoi, a fale morza współczesności staną się bezpieczne – powiedział. – Przychodzimy przed krzyż Chrystusa, przed Jego ołtarz po to, aby zaproponować ciszę, by zaproponować modlitwę nie jako ucieczkę od świata, ale jako sposób na to, by w tym świecie spełnić swoją rolę i być duszą tego świata – dodał.