Krewniacy w autobusie

O fundacji stało się głośno, gdy w ubiegłym roku aktor Radosław Pazura na potrzeby społecznej kampanii „Krewniacy” opowiedział przed kamerami o swoim wypadku i koniecznej transfuzji krwi. Do honorowego oddawania krwi nawoływali też z billboardów inni znani artyści, lekarze, sportowcy.
„Krewniacy” to niejedyna akcja fundacji, której działanie ma poparcie ministrów kultury, zdrowia oraz edukacji i sportu. Z udziałem Radosława Pazury fundacja nakręciła edukacyjny film o krwiodawstwie, pokazywany w szkołach. Organizuje pikniki, festyny, koncerty, konkursy, którym zawsze towarzyszy „plenerowe oddawanie krwi”. W lecie, kiedy potrzeba więcej krwi, a w szpitalach zaczyna jej brakować, fundacja organizuje „Aukcje dla Życia”, przekonujące o konieczności i bezpieczeństwie honorowego krwiodawstwa. W lokalnej prasie ukazywały się nawet kupony – zaproszenia do ambulatorium, które po wykorzystaniu brały udział w losowaniu nagród.

– To ważne, byśmy wszyscy byli świadomi, że krew to lek, którego każdy może kiedyś potrzebować dla siebie lub kogoś bliskiego. Za rok, za miesiąc, a może już dziś – uważa Marcin Velinov, mistrz aikido, założyciel i prezes fundacji.

Na początku października zakończyła się SMS-owa zbiórka funduszy na zakup autobusu do poboru krwi. Neoplan „Krewniaków”, który występował w telewizyjnej reklamówce, był pożyczony. Żeby taki specjalistyczny autobus jeździł po polskich miastach, potrzeba ok. 2,5 mln zł (1 mln zł kosztuje wyposażenie: lodówki, stanowiska do poboru...). Do tej pory udało się zabrać 450 tys. zł.

– W Polsce ludzie chętnie oddają krew, ale trzeba im to ułatwić – mówi Katarzyna Velinov z fundacji.
A możliwości oddawania krwi w ostatnich latach bardzo się zmniejszyły. Jeszcze siedem lat temu można ją było oddać w 21 regionalnych centrach krwiodawstwa i krwiolecznictwa oraz w 436 innych punktach. Potem zamykano placówki przyszpitalne, tak że ich liczba w ubiegłym roku spadła do 187. Specjaliści oceniają, że i tak jest ich jeszcze zbyt dużo. Jeśli do punktu przychodzą dwie, trzy osoby dziennie, to jego utrzymanie staje się nieopłacalne. Tańszy jest wyjazd do pacjentów na pobranie na przykład raz w tygodniu. Poza tym więcej osób jest skłonnych odwiedzić ambulans w centrum miasta czy na festynie, niż tracić czas na dotarcie do stacji krwiodawstwa.

Ku temu też zmierza organizacja krwiodawstwa w Polsce. Już teraz regionalne centra dysponują ambulansami do poborów, wciąż jednak jest ich za mało. W 1998 r. z mobilnych stacji krwiodawstwa skorzystało tylko 127 dawców, w ubiegłym roku już 6100.