Współczesna reklama ma w sobie coś z kuszenia w raju

Uczniowie przystąpili do Jezusa i zapytali: «Dlaczego mówisz do nich w przypowieściach?»

On im odpowiedział: «Wam dano poznać tajemnice królestwa niebieskiego, im zaś nie dano. Bo kto ma, temu będzie dodane, i w nadmiarze mieć będzie; kto zaś nie ma, temu zabiorą nawet to, co ma. Dlatego mówię do nich w przypowieściach, że patrząc, nie widzą, i słuchając, nie słyszą ani nie rozumieją. Tak spełnia się na nich przepowiednia Izajasza:

„Słuchać będziecie, a nie zrozumiecie, patrzeć będziecie, a nie zobaczycie. Bo stwardniało serce tego ludu, ich uszy stępiały i oczy swe zamknęli, żeby oczami nie widzieli ani uszami nie słyszeli, ani swym sercem nie rozumieli, i nie nawrócili się, abym ich uzdrowił”. Lecz szczęśliwe oczy wasze, że widzą, i uszy wasze, że słyszą. Bo zaprawdę, powiadam wam: Wielu proroków i sprawiedliwych pragnęło ujrzeć to, na co wy patrzycie, a nie ujrzeli; i usłyszeć to, co wy słyszycie, a nie usłyszeli».

Współczesna reklama ma w sobie coś z kuszenia w raju. Mami i uderza w zmysły. Produkt, po który sięgamy w jej wyniku, często  rozczarowuje. Pamiętam z dzieciństwa reklamy najsłynniejszych klocków świata. Były tak dynamiczne i żywe, że nie dało się ich nie pragnąć. Ale kiedy je dostawałem i składałem, otrzymywałem jedynie martwą, perfekcyjnie zaprojektowaną kupkę plastiku. Pamiętam uczucie rozdźwięku pomiędzy reklamą a rzeczywistością. Ewa była nie tyle rozczarowana, ile przerażona. Bo zamiast życia dostała śmierć. A przecież Bóg wcześniej ostrzegał: „Z wszelkiego drzewa tego ogrodu możesz spożywać według upodobania; ale z drzewa poznania dobra i zła nie wolno ci jeść, bo gdy z niego spożyjesz, niechybnie umrzesz”. Jesteśmy słabi, ślepi i głupi, dlatego odrzucamy Boże prawo i wybieramy śmierć, która może przychodzić w kolorowym opakowaniu i niezauważalnie. Słuchamy, a nie rozumiemy. Patrzymy, a nie widzimy. Stwardniało nasze serce. Wzywajmy Boga z całych sił, jeśli chcemy, by ta sytuacja się zmieniła.