Nie ma tu mowy o zasadach, regułach, prawach

Nie ma tu mowy o zasadach, regułach, prawach. Jezus osądzi nas bowiem z miłości. Nie ma mowy o ilości grzechów, nikt się nie zajmuje drobiazgami. Bo dla Boga miarą piękna człowieka jest stopień jego wrażliwości i zdolności widzenia innych poza sobą. To nie pasuje do dzisiejszego świata, który hołduje asertywności i zobojętnieniu. Od dziecka wpaja się nam, że mamy zatroszczyć się o siebie, piąć się po drabinie kariery i dążyć do... no właśnie do czego? Co jest na końcu drogi? Bo jeśli wierzę w Jezusa, to na końcu mojej drogi czeka na mnie miłujący Bóg. Bóg, który rozliczy mnie nie z tego, co osiągnęłam, ale z tego, co z siebie dałam drugiemu człowiekowi. I czy przypadkiem nie szłam samotną, obojętną drogą sukcesu, za cenę utraty czy przeoczenia ludzi, których Bóg postawił na mojej drodze? Panie Boże, nie daj mi stracić z oczu celu mojego życia, bycia przy Tobie. Wiem, że wrażliwość często boli. Dla wielu jest naiwnością. Ale wiem też, że obojętność prowadzi do nicości, zabija duszę, wiedzie na zatracenie.