Złota epoka „ostatniego rycerza”

Wystawa o cesarzu Maksymilianie I (1459–1519) w wiedeńskim muzeum „Albertina” pokazuje, jak mistrzowsko można zaprząc sztukę do autopromocji i rozsławiania swego rodu.

Joos van Cleve: Maksymilian I, około 1508/09 r.
VBK, Wien 2012

Był cesarzem Niemiec i twórcą potęgi Habsburgów. Był egotykiem opętanym na punkcie dokumentowania chwały swego rodu, ale i hojnym mecenasem najświetniejszych humanistów epoki. Nazywano go „ostatnim rycerzem” z racji jego prób wskrzeszenia zakonów rycerskich i planów nowej krucjaty przeciw islamowi. Wykazywał obsesję na punkcie przygotowań do własnego wspaniałego pochówku. Nade wszystko jednak miał doskonały gust i zamawiał dzieła u najlepszych malarzy swojej epoki, od mistrzów włoskich po Albrechta Dürera.

Dziękujemy, że z nami jesteś

To dla nas sygnał, że cenisz rzetelne dziennikarstwo jakościowe. Czytaj, oglądaj i słuchaj nas bez ograniczeń.

W subskrypcji otrzymujesz

Nieograniczony dostęp do:
- wszystkich wydań on-line tygodnika „Gość Niedzielny”
- wszystkich wydań on-line on-line magazynu „Gość Extra”
- wszystkich wydań on-line magazynu „Historia Kościoła”
- wszystkich wydań on-line miesięcznika „Mały Gość Niedzielny”
- wszystkich płatnych treści publikowanych w portalu gosc.pl.
brak reklam na stronach;
Niespodzianki od redakcji.