Jedność zobowiązuje

Mistrzostwa Europy to czas jedności, więc to również okazja, by chwilę poważnie zastanowić się nad sprawami zgody narodowej. Zbigniew Boniek nie zawsze zabiega o sympatię publiczności, ale często mówi rzeczy ciekawe. A ostatnio („Przegląd Sportowy”, 15 VI br.) mówił rzeczy ważniejsze niż sama piłka. Boniek wierzył (jak chyba my wszyscy), że wyjdziemy z grupy, że będziemy w ćwierćfinale i że „wyjście z grupy byłoby złamaniem takiego słowiańskiego syndromu, na który nie [można] już patrzeć”. Doskonale to rozumiem, bo mnie też boli ten notoryczny pesymizm, niewiara w swój kraj i to często ludzi, którym osobiście całkiem dobrze się powodzi. Na razie jednak – jak mówi Boniek – ciągle „wracamy do syndromu słowiańskiego, którego istotnym elementem jest pełne niepokoju pytanie: jak nas ocenia Europa?”. W Polsce nigdy nie zdarzyło się Heysel, nasi kibice nie wyzywali gości od „zwierząt” (jak potraktowano naszych piłkarzy w czasie pamiętnego meczu na Wembley), nie demolowali angielskich miast (tak jak zdemolowano Poznań w 1991 r.).