Najnowsze Wydania
-
GN 09/2025 Dokument:(9158736,Jest poważnie )
-
Historia Kościoła 2(8)/2025 Dokument:(9154032,Jan Paweł II mówił, że judaizm nie jest dla chrześcijan rzeczywistością zewnętrzną. Czy dziś rozumiemy to lepiej?)
-
GN 08/2025 Dokument:(9150783,Sztuka w zranionym świecie)
-
GN 07/2025 Dokument:(9143845,Miasto Miłosierdzia)
-
GN 06/2025 Dokument:(9136428,Człowiek człowiekowi )
Z bliska
Klasztor warszawskich benedyktynek
1 stycznia 1688 roku warszawskie siostry - sakramentki, rozpoczęły na nadwiślańskiej skarpie nieustającą adorację Najświętszego Sakramentu, która w tym miejscu trwa do dnia dzisiejszego. Obecnie poza modlitwą i pracą siostry są zajęte remontem kościoła św. Kazimierza i zbieraniem funduszy na jego dokończenie.
Ostatnie pożegnanie u Aczoli
Na północy Ugandy, w rejonie zamieszkałym przez grupę etniczną Aczoli, pochówki zmarłych mają miejsce przy miejscach zamieszkania. W przygotowanie uroczystości pogrzebowej zaangażowana jest cała społeczność wsi, w której mieszkała zmarła osoba. I choć obrzędy mają charakter chrześcijański to obecne są silne powiązania z tradycją, nawiązujące do obecności zmarłych pośród żywych. Tradycyjne wspólnoty rodzinne są skupione wokół abila, czyli miejsca, rodzinnego sanktuarium, umiejscowionego za domem mieszkalnym. Tradycyjnie wierzono, że duch zmarłej osoby żyje i opiekuje się rodziną. Oddawano mu cześć w abila. Tu też przychodzono aby znaleźć rozwiązanie spornych spraw. Zdjęcia: Krzysztof Błażyca/Foto Gość
