Najnowsze Wydania
-
GN 05/2025 Dokument:(9129405,Niewidoczni)
-
Gość Extra 1/2025 (11) Dokument:(9122876,Człowiek w krainie cudów)
-
GN 04/2025 Dokument:(9121723,Wiary godni?)
-
Mały Gość 2/2025 Dokument:(9124344,W Nim jest życie)
-
Historia Kościoła 1(7)/2025 Dokument:(9072365,Kościół nie potrzebuje lukrowanej narracji o swojej historii. O liście papieża i nowym numerze „Historii Kościoła”)
Z bliska
Marsz Rodzin w Warszawie
20 tysięcy ludzi przeszło w niedzielę w Marszu dla Życia i Rodziny. "Chcemy, żeby Marsz był radosnym świętem rodzin, afirmacją rodziny i życia. Chcemy też w ten sposób dać sygnał rządzącym, że ta sfera powinna zajmować większą przestrzeń w debacie publicznej i być podmiotem w dyskusjach zarówno ekonomicznych, jak i społecznych. O rodzinę warto dbać i warto w nią inwestować" - mówiła rzeczniczka Marszu Anna Szpindler.
Marsz obserwował fotoreporter GN Jakub Szymczuk.
180-lecie bitwy pod Ostrołęką
Pod klasztorem bernardynów w Ostrołęce ośmiu artylerzystów w mundurach z 1831 r. wytacza na ulicę armatę. Mają zielono-białe mundury, a na wysokich czakach polskie orły, siedzące na skrzyżowanych lufach armatnich. Starzy artylerzyści wymieniają ostatnie uwagi przed śmiertelnym bojem o Ostrołękę. fot. Jakub Szymczuk
Gdy czarne jest białe
Albinoskie dzieci w Afryce muszą uważać nie tylko na palące słońce. Jeśli po drodze do szkoły spotkają bandytę, ten odetnie im głowę, poćwiartuje ciało i wytoczy krew. Później sprzeda ich ciało szamanom na magiczne mikstury. Ale to niecała prawda o losie albinosów. (Przemysław Kucharczak, zdjęcia Michał Szalast)
Dzieci Haiti
W połowie stycznia roku 2010 na Haiti zatrzęsła się ziemia. Jako fotoedytor wybierałem zdjęcia do „Gościa Niedzielnego” ilustrujące kataklizm i śmierć tysięcy ludzi. Trzy miesiące później, będąc już na wyspie, spotkałem w grupie żebrzących dzieci czarną dziewczynkę. Ogromne, piękne oczy dziecka kontrastowały z opuszczonym wzrokiem figury Matki Boskiej. Zrobiłem zdjęcie. Jest ono jednym z wielu, które odbierają mi dziś dobre samopoczucie. Każde wspomnienie pobytu na Haiti jest dla mnie bolesne. Cholera dziesiątkuje dziś mieszkańców wyspy. Znów oglądam w światowych agencjach zdjęcia masowych pogrzebów i czytam relacje zakonnika o tym jak cicho i szybko umierają odwodnione dzieci. Fotografowanie na Haiti było udręką. Nie da się myśleć o „dobrym” kadrze, kiedy wokół dzieje się tyle zła. Mam nadzieję, że dzieci z moich zdjęć żyją. Na Haiti byłem z niosącą pomoc grupą ludzi z Caritas Polska i Towarzystwa Polska-Haiti. Pomimo to pozostało mi paraliżujące doświadczenie bezradności. Haiti zmienia na zawsze. Odbiera nadzieję. Haiti to katastrofa wszystkich i wszystkiego.
