Drodzy i Szanowni Czytelnicy

A to dlatego, że w tym miejscu piszę po raz ostatni. Z tym numerem kończę moją pracę w „Gościu Niedzielnym”. I mam ogromną potrzebę przekazania słów wdzięczności. W pierwszej kolejności Wam, Drodzy Czytelnicy, za drogę, którą wspólnie przeszliśmy przez ostatnich kilkanaście lat. Od samego początku wiedziałem, że to właśnie Wy, Czytelnicy, jesteście największym skarbem „Gościa”. Czytelnicy wierni, systematyczni i niezwykle mocno przywiązani do swojego tytułu. Ale też, jak sądzę, w zdecydowanej większości pobożni parafianie, którzy co niedzielę są na Mszy św., a do domu wracają z „Gościem” w ręku. Tak zresztą było od dziesięcioleci. Sam mam wyraźnie w pamięci obraz zakrystii w moim parafialnym kościele, gdzie na stole już kilka dni przed niedzielą leżał nowy numer „Gościa”. Jako ministrant najpierw go tylko przeglądałem, a potem czytałem. Zawsze też pomagałem go rozprowadzać.