Warto zaszaleć dla takiej perspektywy

Jezus przeprawił się na drugą stronę jeziora nie dlatego, że miał dosyć ludzi, ale po to, aby spotkać się twarzą w twarz bez napierającego tłumu. Przebył ten dystans, żeby wysłuchać konkretnego człowieka, z jego doświadczeniem i problemami. Na rozmowę o ważnych sprawach Jezus rezerwuje miejsce ustronne, dające poczucie bezpieczeństwa i komfortu. W takich warunkach można rozmawiać o sensie życia. Wtedy naprawdę mamy szansę stanąć w prawdzie przed Bogiem i samym sobą. Człowiek jest świadom, że podążając za Chrystusem może „nie mieć gdzie położyć głowy”. Jezus przypomina tę prawdę. Żeby za Nim podążyć, trzeba zrezygnować z doczesności, dać się ponieść fali miłości. A jednak wiem, że dokonując właściwych wyborów, rezygnując z własnego „ja”, buduję mój życiowy most na drugą stronę jeziora, na którego końcu czeka mnie spotkanie twarzą w twarz. Jak często ta budowla się chwieje, wali, wiemy tylko ja i mój Bóg. Warto zaszaleć życiowo dla takiej perspektywy.