Przypominam, że Prezydent Andrzej Duda miał pełne prawo skierować tę ustawę do Trybunału Konstytucyjnego, mimo że wcześniej podpisał ją Komorowski. Od sierpnia miał na to dostatecznie dużo czasu.

Przypominam też, że pomijając jeden artykuł, pozwalający na wcześniejszy wybór sędziów, ta ustawa nie była pisana „na kolanie” ani uważana za wadliwą, czego nie można powiedzieć o tzw. „ustawie naprawczej”. (Nota bene przepis przejściowy był potrzebny, bo wskutek kalendarza wyborczego jeden Sejm miał zgłosić kandydatów, a drugi spośród nich wybrać, co jest kuriozalne; niestety, przesunięto te terminy w niewłaściwą stronę).

No, ale tu przecież nie chodzi o żadną naprawę Trybunału, tylko o całkowite rozmontowanie instytucji, która skutecznie utrzymywała swą niezależność od polityków. Cała ta propozycja rozbioru Trybunału jest obrzydliwa. Ma na celu wmówienie ludziom, że TK to tylko kolejna spółka skarbu państwa, w której są stołki do rozdania. Jeżeli taki manewr się powiedzie, będziemy za niego płacić przez długie lata. Obecny Sejm ma, niestety, nieporównywalnie większe „zasługi” w psuciu Trybunału niż ten poprzedni.

A ja znam ich czyny i zamysły. /Iz 66,18/

:o)

Do Eli M: A jaki wpływ na zaprzysiężonego sędziego Trybunału mają Twoim zdaniem politycy? Co oni im mogą obiecać, w jaki sposób wynagrodzić za dyspozycyjność? Jaki środek nacisku zastosować? Proszę o konkrety. Oczywiście jak zawsze, wiele zależy od konkretnego człowieka i jego przyzwoitości… jednak jeszcze do niedawna jak jakaś kandydatura była kontrowersyjna, to z uwagi na zbyt lewicowe lub prawicowe poglądy, a nie partyjniactwo.