Pomimo pięknych i gładkich słów, tolerujemy łamanie praw międynarodowych,aneksje cudzych terytoriow i kontynuowanie niewypowiedzianych wojen.

Dlaczego ONZ,NATO i UE, a także przywódcy religijni,nie reagują na zagrożenie pokoju światowego , pomimo posiadanych skutecznych instrumentów?

Czy dążą do IV WŚ?

Po pierwsze, nie sądzę żeby pan Gauck miał w Niemczech wystarczająco wpływową pozycję, mimo sprawowanej funkcji z racji jej reprezentacyjności. Jako ten, który inicjował i przeprowadził proces dekomunizacji (destasifikacji) w Niemczech powinien doskonale zdawać sobie sprawę, że państwa, które nie przeszły przez ten proces najzwyczajniej w świecie nie są do dziś państwami suwerennymi, a Ukraina doświadczyła poza brakiem własnej suwerenności we wszech wymiarach, wykazanie się przez UE, głównie niesuwerenną polską administrację, co jest związane także z przeniesieniem wojny polsko-polskiej w przestrzeń post-sowiecką (dot. m.in. problemu podatności na uleganie prowokacji rosyjskiej przez reżim Saakaszwilego), całkowitym nieuwzględnianiem uwarunkowań geopolitycznych i interesów m.in. największych aktorów międzynarodowych w regionie żywotnie zainteresowanych Ukrainą w kategoriach strefy wpływów, a także w kwestii pogłębiania procesu stowarzyszenia Partnerstwa Wschodniego z UE poprzez jego instytucjonalizację, któremu Niemcy są przeciwni właśnie z uwagi na zagrożenie eskalacją.

W tym kontekście tekst p. Justyny Gotkowskiej sprzed 4 lat świetnie spełnia swoją rolę, na przykładzie, którego widać, że zdanie analityków w ogóle nie jest brane pod uwagę w procesie podejmowania decyzji i podejmowane próby federalizowania polityki europejskiej z góry są skazane na porażkę, jako nastawione na realizację celów doraźnych, nie wspólnotowych:
http://www.osw.waw.pl/pl/publikacje/komentarze-osw/2010-06-18/niemcy-wobec-partnerstwa-wschodniego

Na dziś UE powinna działać tak jak powiedział Prezydent Gauck.
Stanowczo ws. kluczowych, elastycznie ws. drugorzędnych. To jest proces podobny do tego z lat 30. XX w. i próba na co możemy sobie pozwolić.
(Etiopia i Nadrenia).
Ustąpić z pewnością nie można. Sankcje są słuszną drogą. Prowadzenie dialogu ze wszystkimi państwami PW w ramach multilateralnych umów stowarzyszeniowych i DCFTA z perspektywą instytucjonalizacji przedakcesyjnej przyniosłoby odwrotne rezultaty i z pewnością doprowadziłoby do dalszej eskalacji. Unia Europejska powinna na dzień dzisiejszy prowadzić dialog z Rosją ws. jednoznacznej, kategorycznej i precyzyjnej oceny umów stowarzyszeniowych wyłącznie jako bilateralnych umów o wymianie handlowej z bezterminowym wyłączeniem perspektywy członkostwa w UE, a przy okazji popierać przeprowadzenie w państwach PW dekomunizacji co w kontekście możliwej eskalacji konfliktu teraz lub w przyszłości mogłoby być wykorzystane jako pretekst do interwencji w celu obrony ludności cywilnej.

Wszystkie obietnice polityków rozpoczynające się od słów w czasie przyszłym znaczą dokładnie tyle co powieszona nad łóżkiem palacza karteczka z pięknym napisem:

OD JUTRA NIE PALĘ