Gość

02.05.2017 07:08

Piękna historia o niezłomnej postawie.

doceń 1
odpowiedz na post 0
Gość

02.05.2017 19:14

Można zrozumieć ból po stracie i emocjonalną hiperbolę komentarza, ale żeby zaraz: "Skończył się świat, w którym ludzie z uwagą i refleksją czytają innych", oraz: "Dziś dla mnie skończył się świat"... Taki koniec świata ludzie przeżywają nieustannie, bo wciąż ktoś kogoś musi żegnać. A świat (nie)stety trwa nadal; zresztą obawiam się, że za śp. Panem Burkiem zapłacze niewielu naszych rodaków, bo tak naprawdę niewielu o nim słyszało - program II PR to radiostacja dla garstki koneserów.

doceń 1
odpowiedz na post 1
- Gość
  
  04.05.2017 23:03
  
  dobijamy do kultury obrazkowej, zbyt szybkiej i chaotycznej, przebija się co krzykliwe, płytkie ale atrakcyjne lub dziwaczne ale nie co wartościowe, coraz mniej osób wyraża stan duszy, umysłu w słowie precyzyjnie i prawdziwie, jak już wyrazi przekaz jest słaby lub fragmentaryczny, więc nie za wielu odbierze, ci co potencjalnie by mogli odbierać, dostają nierzadko bezwartościową zmułę, szczególnie młodsze roczniki mają zapewnione funkcjonowanie w zmuleniu, ludzie którzy nie rozumieją swojego stanu duszy, emocji i umysłu łatwiej zostają niewolnikami, albo przynajmniej ludźmi ogłupionymi, chyba po to jest to robione, w sensie cała metamorfoza mediów ; tyle ogólników, w praktyce kiedyś były popularne w szkołach konkursy recytatorskie, poezji śpiewanej, produkcje na podobnym poziomie były też w ogólnodostępnych przekaziorach, audycje radio/tv też dawniej miały sensowny przekaz dziś sensu brak dominuje papa/ rozrywka, wystarczy choćby porównać poziom bajek dla dzieci 30/40 lat temu a dziś, w pewnym momencie z radia/tv wszystkie rzeczy na poziomie znikły, ciekawe kto dowodził tą niewidzialną ręką rynku medialnego; myślę, że dla takiego osobnika można by jednorazowo przywrócić karę śmierci jeżeli jeszcze żyje
  
  doceń 1
  odpowiedz na post 0
gut

02.05.2017 20:05

Wczoraj w - Wiadomości TVP1 - oglądałem materiał o tej Znamienitej Postaci. Nawet, gdyby jakaś osoba "z łapanki" - nie pamiętałaby, lub - nawet - nic nie wiedziała o Panu Tomaszu - to - po Pani tekście, dowiedziałaby się wszystkiego co najważniejsze i najlepsze o danej Wspaniałej Osobie. Bardzo Fajnie Pani pisze. ;-)

doceń 7
odpowiedz na post 0
MagdaFoxal

02.05.2017 20:07

Wybitny krytyk i eseista, może jeden z ostatnich Prawdziwych i Wielkich. Niewybaczalne sentymenty, Dzieło niczyje, Dziennik kwarantanny przywracają miejsce literaturze wybitnej i dobrej. Miał "ciężką rękę" dla grafomanów. Dlatego został w chamski sposób zaatakowany przez jednego z tych barbarzyńców, niejakiego Pilcha.

doceń 7
odpowiedz na post 0
Gość

03.05.2017 13:37

Z Tomkiem wymieniałem się znaczkami na szkolnym murku przy Długosza.O ile pamietam robil dwie klasy w jednym roku.O dwa lata starszy.Nasi ojcowie chodzili do tutejszego gimnazjum.Spotkalem Go w 2002 na sopockim cyplu samotnie krocz acego. przekaza lem Mu bolesna informacje o poszukiwaniach wraz z nurkami zaginionego mojego. Syna.Otoczyl nas niezwykła dobroci a i obiecał pomoc.Spotykali smy się z rzadka z Tym M adrym ,Dobrym Człowiekiem. Smutek Żal. ABC

doceń 5
odpowiedz na post 0

Dyskusja zakończona.

Ze względów bezpieczeństwa, kiedy korzystasz z możliwości napisania komentarza lub dodania intencji, w logach systemowych zapisuje się Twoje IP. Mają do niego dostęp wyłącznie uprawnieni administratorzy systemu. Administratorem Twoich danych jest Instytut Gość Media, z siedzibą w Katowicach 40-042, ul. Wita Stwosza 11. Szanujemy Twoje dane i chronimy je. Szczegółowe informacje na ten temat oraz i prawa, jakie Ci przysługują, opisaliśmy w Polityce prywatności.

Barbara Gruszka-Zych DODANE 02.05.2017

Zmarł Tomasz Burek

Skończył się świat, w którym ludzie z uwagą i refleksją czytają innych. W którym czytający stara się poznać autora i zrozumieć go jako człowieka, żeby być bliżej jego myśli.

Barbara Gruszka-Zych

od ponad 30 lat dziennikarka „Gościa Niedzielnego”, poetka. Wydała ponad dwadzieścia tomików wierszy. Ostatnio „Nie chciałam ci tego mówić” (2019). Jej zbiorek „Szara jak wróbel” (2012), wybitny krytyk Tomasz Burek umieścił wśród dziesięciu najważniejszych książek, które ukazały się w Polsce po 1989. Opublikowała też zbiory reportaży „Mało obstawiony święty. Cztery reportaże z Bratem Albertem w tle”, „Zapisz jako…”, oraz książki wspomnieniowe: „Mój poeta” o Czesławie Miłoszu, „Takie piękne życie. Portret Wojciecha Kilara” a także wywiad-rzekę „Życie rodzinne Zanussich. Rozmowy z Elżbietą i Krzysztofem”. Laureatka wielu prestiżowych nagród za wywiady i reportaże, m.innymi nagrody Stowarzyszenia Dziennikarzy Polskich w dziedzinie kultury im. M. Łukasiewicza (2012) za rozmowę z Wojciechem Kilarem.

Kontakt:
barbara.gruszka@gosc.pl
Więcej artykułów Barbary Gruszki-Zych