"Potrzeba równości i solidarności, rzeczywistej demokracji, umiarkowania w regulacjach" - pisze red. Jałowiczor (za Szczerskim). Ale co ma być podmiotem tej równości, solidarności, rzeczywistej demokracji i umiarkowania w regulacjach? Domyślam się, że dla prawicowych myślicieli - narody i państwa narodowe. Innymi słowy: niech Niemcy i Francja traktują Polskę jak równą sobie, niech będą z nią solidarne, niech traktują jej głos w wyborach na równi ze swoim, niech nie narzucają wielu odgórnych regulacji unijnych. Ale jeśli idzie o samą Polskę - o nie, tutaj już nie ma mowy o stosowaniu wewnętrznie tych samych zasad. Urządzimy sobie kato-narodową utopię, bez oglądania się na równość i solidarność wobec inaczej myślących (tych zindoktrynujemy w następnych pokoleniach), nasza "prawdziwa demokracja" polegać będzie na tym, że wybrani przez 38% głosujących (19% społeczeństwa) przyznają sobie woluntarystycznie (i bez oglądania się na konstytucję) prawo do radykalnej przebudowy instytucji państwa i życia społecznego. Tak się buduje świat, jakby Bóg był? To jest właśnie trochę "ad maiorem Dei gloriam"? To ja dziękuję za takie wartości chrześcijańskie.

"budowania świata tak, jakby Boga nie było" redaktor wzdycha za dawnymi dobrymi czasami ? http://www.katolik.pl/rozmowa-o-inkwizycji,55,416,cz.html