Nowy numer 11/2024 Archiwum

Ewangelia z komentarzem na każdy dzień

« » Marzec 2018
N P W Ś C P S
25 26 27 28 1 2 3
4 5 6 7 8 9 10
11 12 13 14 15 16 17
18 19 20 21 22 23 24
25 26 27 28 29 30 31
1 2 3 4 5 6 7

Sobota 3 marca 2018

Czytania »

ks. Wojciech Surmiak

Kiedy miłość staje się miłosierdziem?

W owym czasie przybliżali się do Jezusa wszyscy celnicy i grzesznicy, aby Go słuchać. Na to szemrali faryzeusze i uczeni w Piśmie, mówiąc: «Ten przyjmuje grzeszników i jada z nimi».

Opowiedział im wtedy następującą przypowieść:
«Pewien człowiek miał dwóch synów. Młodszy z nich rzekł do ojca: „Ojcze, daj mi część własności, która na mnie przypada”. Podzielił więc majątek między nich. Niedługo potem młodszy syn, zabrawszy wszystko, odjechał w dalekie strony i tam roztrwonił swoją własność, żyjąc rozrzutnie.

A gdy wszystko wydał, nastał ciężki głód w owej krainie, i on sam zaczął cierpieć niedostatek. Poszedł i przystał na służbę do jednego z obywateli owej krainy, a ten posłał go na swoje pola, żeby pasł świnie. Pragnął on napełnić swój żołądek strąkami, którymi żywiły się świnie, lecz nikt mu ich nie dawał.

Wtedy zastanowił się i rzekł: „Iluż to najemników mojego ojca ma pod dostatkiem chleba, a ja tu przymieram głodem. Zabiorę się i pójdę do mego ojca, i powiem mu: Ojcze, zgrzeszyłem przeciw Niebu i względem ciebie; już nie jestem godzien nazywać się twoim synem: uczyń mnie choćby jednym z twoich najemników”. Zabrał się więc i poszedł do swojego ojca.

A gdy był jeszcze daleko, ujrzał go jego ojciec i wzruszył się głęboko; wybiegł naprzeciw niego, rzucił mu się na szyję i ucałował go. A syn rzekł do niego: „Ojcze, zgrzeszyłem przeciw Niebu i wobec ciebie, już nie jestem godzien nazywać się twoim synem”.

Lecz ojciec powiedział do swoich sług: „Przynieście szybko najlepszą szatę i ubierzcie go; dajcie mu też pierścień na rękę i sandały na nogi! Przyprowadźcie utuczone cielę i zabijcie: będziemy ucztować i weselić się, ponieważ ten syn mój był umarły, a znów ożył; zaginął, a odnalazł się”. I zaczęli się weselić.

Tymczasem starszy jego syn przebywał na polu. Gdy wracał i był blisko domu, usłyszał muzykę i tańce. Przywołał jednego ze sług i pytał go, co to ma znaczyć. Ten mu rzekł: „Twój brat powrócił, a ojciec twój kazał zabić utuczone cielę, ponieważ odzyskał go zdrowego”.

Rozgniewał się na to i nie chciał wejść; wtedy ojciec jego wyszedł i tłumaczył mu. Lecz on odpowiedział ojcu: „Oto tyle lat ci służę i nie przekroczyłem nigdy twojego nakazu; ale mnie nigdy nie dałeś koźlęcia, żebym się zabawił z przyjaciółmi. Skoro jednak wrócił ten syn twój, który roztrwonił twój majątek z nierządnicami, kazałeś zabić dla niego utuczone cielę”.

Lecz on mu odpowiedział: „Moje dziecko, ty zawsze jesteś ze mną i wszystko, co moje, do ciebie należy. A trzeba było weselić się i cieszyć z tego, że ten brat twój był umarły, a znów ożył; zaginął, a odnalazł się”».


Miłość staje się miłosierdziem wtedy, gdy przekracza ścisłą miarę sprawiedliwości. Syn marnotrawny z chwilą utraty wszystkiego, co otrzymał od ojca, zasługuje na to, aby po powrocie, pracując jako najemnik, zarobić na swoje życie. Tego domagałby się porządek sprawiedliwości. Tym bardziej że przez swoje postępowanie obraził ojca. Ale w tej prostej analogii postać ojca odsłania nam Boga, który jest Ojcem. Ojciec marnotrawnego syna jest zawsze wierny swojemu ojcostwu, swojej miłości. Ta wierność wyraża się nie tylko w gotowości przyjęcia syna pod swój dach, ale i w radości ojca z odnalezienia syna oraz w szczodrym obdarowaniu marnotrawcy. Tak szczodrym, że aż budzącym sprzeciw i zazdrość tych, którzy patrzą tylko okiem sprawiedliwości.

Dostępna jest część treści. Chcesz więcej? Dostęp do treści jest ograniczony Kup wydanie papierowe lub najnowsze e-wydanie.

  • Tina
    03.03.2018 10:24
    Osoba ludzka zawiera w sobie trzy elementy: Ciało, duszę i ducha. Duch jest najważniejszy, bo jest źródłem woli osoby. Duch osoby ludzkiej jest duchem otwartym. Może jako swoją treść przyjąć dobro, lub zło. Dobro jest efektem sprawiedliwości (oddania każdemu tego, co mu się należy) i miłosierdzia (dawania ze swojego potrzebującym). Razem te dwa czynniki rodzące dobro stanowią miłość bliźniego, która jest dobrowolnym aktem stałej woli ducha osoby. Sprawiedliwość jest linią zero pomiędzy dobrem i złem. Miłosierdzie, będące ponad sprawiedliwością rozpoczyna pole miłości, "byłem głodny, a daliście mi jeść, byłem w więzieniu, a odwiedziliście mnie ..."
    doceń 0
Dyskusja zakończona.

Ze względów bezpieczeństwa, kiedy korzystasz z możliwości napisania komentarza lub dodania intencji, w logach systemowych zapisuje się Twoje IP. Mają do niego dostęp wyłącznie uprawnieni administratorzy systemu. Administratorem Twoich danych jest Instytut Gość Media, z siedzibą w Katowicach 40-042, ul. Wita Stwosza 11. Szanujemy Twoje dane i chronimy je. Szczegółowe informacje na ten temat oraz i prawa, jakie Ci przysługują, opisaliśmy w Polityce prywatności.

Zapisane na później

Pobieranie listy