Nauczyć przyzwoitości

O problemach mediów publicznych oraz związkach polityków z mediami z Krzysztofem Czabańskim rozmawia Andrzej Grajewski

Krzysztof Czabański dziennikarz, wydawca, polityk. Do 1981 r. był dziennikarzem w koncernie RSW, później w „Tygodniku Solidarność”, a w stanie wojennym w wydawnictwach podziemnych. W latach 90. bliski współpracownik Jarosława Kaczyńskiego, zaangażowany w jego inicjatywy polityczne. W latach 2006–2009 prezes Polskiego Radia SA. Bezpartyjny, startuje do Sejmu z list PiS. Jakub Szymczuk/GN

Andrzej Grajewski: Zapowiada Pan, że idzie do polityki, aby zmienić sytuację w polskich mediach. Co w nich trzeba zmienić?

Krzysztof Czabański: – Co trzeba zmienić, widać gołym okiem. Trzeba je nauczyć przyzwoitości i warsztatu dziennikarskiego. Ale do tego są potrzebne zmiany systemowe, co wymaga także porozumienia politycznego. Jeden człowiek niewiele zdoła dokonać.

Wyobraża Pan sobie, że możliwa jest wspólna refleksja PiS i PO w tej sprawie?

– Jest potrzebna refleksja polityków, którzy myślą o Polsce. Dlatego, że media, w tym publiczne, przyczyniają się obecnie do degeneracji życia publicznegow Polsce.

A kiedy Pana ekipa rządziła w radiu publicznym i telewizji, było lepiej?

– Proszę przypomnieć sobie, kto przychodził wówczas do radia, kto komentował wydarzenia przed mikrofonami, kto prowadził audycje. Byli to dziennikarze, mówiąc w wielkim skrócie, od „Naszego Dziennika” i „Gazety Polskiej” do „Gazety Wyborczej”. W trakcie mojego zarządzania radiem dodawałem nowe treści i nowych ludzi do programu, a nie odejmowałem, jak to się robiło kiedyś i jak jest obecnie.