Pismo „Arcana” to fenomen na naszym rynku wydawniczym, choćby dlatego, że ukazuje się od 17 lat redagowane społecznie pod tym samym kierownictwem – znakomitego historyka i znawcy kwestii wschodnich profesora Andrzeja Nowaka z Uniwersytetu Jagiellońskiego. Tytuł nawiązuje także do bezdebitowego kwartalnika „Arka”, redagowanego w latach 80. przez zespół Jana Polkowskiego. W jubileuszowym numerze prof. Nowak napisał, że zespół redakcyjny, który z niewielkimi zmianami od 1994 r. pracuje do dzisiaj, nigdy nie zamierzał tworzyć ścisłego programu ani budować formacji politycznej.

Jego zamiarem było dawanie „podstawy intelektualnej” dla konserwatywnej formacji, co mnie kojarzy się z tradycją tołstych żurnałow, obszernych czasopism społeczno-literacko-politycznych, które już w czasach przedrewolucyjnych były zarzewiem największego fermentu ideowego w Rosji.

„Arcana” nigdy nie ukrywały także swej fascynacji pontyfikatem i ideowym przesłaniem Jana Pawła II, któremu w minionych latach poświęcono wiele miejsca w publicystyce dwumiesięcznika. List Ojca Świętego z lipca 1997 r., dziękujący zespołowi „Arcanów” za „prace podejmowane w walce”, jak to papież ujął, wisi na poczesnym miejscu w redakcji, która mieści się w starej kamienicy w centrum Krakowa.