Strażnicy Bożych kluczy

Jeśli był to klucz do pałacu królewskiego, a zdaje się, że tak, to bez wątpienia był sporych rozmiarów. Położony na ramieniu nie tylko ciążył, uświadamiając powagę urzędu i odpowiedzialności, ale był też widoczny dla innych, wskazując na rangę osoby.

W Bożym zrządzeniu stróżem klucza, a więc zarządcą pałacu królewskiego Dawidowej dynastii, stawał się Eliakim, a odsuniętym Szebna. Gdy Izajasz oznajmiał to orędzie, był już człowiekiem leciwym, a urząd proroka pełnił od niemal czterdziestu lat. Za jego życia, w 722 r. przed Chr., potężna Asyria zajęła Królestwo Północne (Izrael), a ludność zdobywcy deportowali do Mezopotamii. Teraz pod wodzą króla Sennacheryba, po dwudziestu latach od tamtego najazdu, zagrażali Jerozolimie. Spustoszyli Królestwo Judy i oblegli stolicę. Czy w takim kontekście, gdy pałacowi królewskiemu groziła ruina, miały znaczenie owe klucze wręczane Eliakimowi?

Prorok patrzył głębiej i dalej. Choć Asyria zdawała się niepokonana, wieścił jej upadek. Prorokował także o końcu potęgi Egiptu i karach na Filisteę, Moab i Samarię. I oto w te orędzia prorok włącza także wizję losu swej ojczyzny, która doświadczy klęski. Czy zatem istnieje jakiś ratunek? Owszem, ale nie jest czymś mechanicznym, przychodzącym automatycznie jako fatum, ślepe zrządzenie losu, od którego nie ma odwołania i wobec którego nie ma znaczenia ludzka odpowiedzialność. Szebna to nie tylko zarządca pałacu za czasów króla Ezechiasza, który nie sprawdził się. Pyszny, żądny władzy, pochłonięty powiększaniem swego majątku w nauczaniu Izajasza jest symbolem postaw, które przyczyniły się do historycznych klęsk jednostek i narodów, w tym także Judy.

Eliakim to jego przeciwieństwo. Otoczony Bożą opieką, poddaje się jej. Działając zgodnie z wolą Pana, a symbolizuje to obraz używania klucza do zamykania i otwierania, staje się ojcem dla mieszkańców Jeruzalem. Prorok porównuje go do kołka służącego do rozbijania namiotu. Do wbitych kołków wiązano sznury, które utrzymywały całą konstrukcję, zapewniając namiotowi stabilność nawet w czasie wichury. I tak to w osobach obu zarządców ukrył Izajasz ważną podpowiedź, wskazując, że kluczem do pewnego jutra jest odczytywanie Bożej woli i poddanie się jej.