Pełen jest rad udzielanych często z przymrużeniem oka, choć przez to nie mniej trafnych (moja ulubiona: „Kiedy mój mąż pomoże już w pracach domowych, zachowuje się, jakby oczekiwał Złotego Krzyża Zasługi! Rada: Daj mu ten Złoty Krzyż Zasługi”).

Niepokojąca, w dobrym sensie, jest prostota porad. Komunikat przez nie przekazywany brzmi: „Nie tylko wy macie takie problemy”. Ale również: „Nie myśl, że rozwiązanie jest niemożliwe. Po prostu spróbuj raz jeszcze!”. Autorka wskazuje na potrzebę gestów prostych, ale wykonywanych ciągle: jak kropla, która drąży skałę.