Kalendarz Liturgiczny

23 listopada, poniedziałek
dzień powszedni
Dn 1,1–6.8–20; Dn 3,52.53b i 54a i 55ab i 56; Łk 21,1–4, II tydzień psałterza

Zobaczył też, jak uboga jakaś wdowa wrzuciła tam dwa pieniążki. Łk 21,2

Bóg dostrzega to, czego nie dostrzegają inni. Dostrzega to, czego nikt inny nie dostrzega. Swój wzrok podnosi zawsze na ubogiego, wyłapuje z tłumu wcale nie tych, którzy najwyżej się wybijają czy zajmują pierwsze rzędy. Ci już odebrali swoją nagrodę – mówi Jezus. Jak pojąć, że dla każdego przygotował jedyny skarb. Aby stać się właścicielem takiego skarbu w niebie, najpierw trzeba oddać wszystko na ziemi. Czasem to będą dwie drobne monety, a czasem dużo więcej. Czy to, co obiecałem oddać Bogu, to rzeczywiście mój klejnot, czy raczej balast ciągnący mnie ku ziemi? Odpowiadam bez namysłu: balast. I znów chowam go do kieszeni.

Myśl na dziś:
Bóg jest szczytem, nieskończenie wyższym niż Himalaje, istnieją jednak drogi, aby do Niego dotrzeć.
(Thomas Merton)

24 listopada, wtorek
wspomnienie świętych męczenników Andrzeja Dung-Lac, kapłana, i towarzyszy
Dn 2,31–45; Dn 3,57–58a i 59a.60a i 61a i 62a i 63a; Łk 21,5–11

W czasach tych królów Bóg nieba wzbudzi królestwo, które nigdy nie ulegnie zniszczeniu. Dn 2,44

Jest królestwo, „które nigdy nie ulegnie zniszczeniu”. Jest królestwo nie z tego świata. Ale ja, na razie, żyję tu. A zła intuicja podpowiada, że Bóg jest wyłącznie tam. Święty Paweł zapewnia Efezjan: „W Nim bowiem wybrał nas przed założeniem świata, abyśmy byli święci i nieskalani przed Jego obliczem” (Ef 1,4). Bóg chce dzielić ze mną swój czas, marzył o tym, już zanim się urodziłem. Nie czeka z założonymi rękami, Jego pragnienie realizuje się już teraz. Rzucam wszystko w jednej chwili czy przesuwam kolejne spotkanie z Nim z poniedziałku, wtorku, środy, czwartku, piątku i soboty na niedzielę? Brak mi wiary, że gdy tylko z pasją dziecka Go poszukam, uchyli przede mną rąbek nieba.

Myśl na dziś:
Bóg staje się najgłębiej obecny wtedy, kiedy my jesteśmy najbardziej ludzcy.
(Henri J.M. Nouwen)

25 listopada, środa
dzień powszedni
Dn 5,1–6.13–14.16–17.23–28; Dn 3,64a i 65a i 66a i 67a.68a i 69a i 70ab; Łk 21,12–19

Ale włos z głowy wam nie spadnie. Łk 21,18

Gdy trzymałem na rękach tygodniowego Mateuszka, zrozumiałem, na czym polega istota Bożej Opatrzności. Zobaczyłem, jak Bóg Ojciec trzyma mnie na swoich dłoniach, jak zmienia mi pieluszki, karmi, kąpie, układa do snu. Zobaczyłem, jak drży o to, abym się nie zranił, nie upadł. Zobaczyłem również siebie w beciku noworodka, który niczym nie może jeszcze się Ojcu odpłacić, jest całkowicie bezbronny i nie nadaje się do niczego więcej jak tylko do kochania.

Myśl na dziś:
Człowiek stworzony jest do radości, radość istnieje dla człowieka.
(Św. Franciszek Salezy)

26 listopada, czwartek
dzień powszedni
Dn 6,12–28; Dn 3,71–72a i 73a.74–75a i 76a; Łk 21,20–28

Nie znaleziono na nim żadnej rany, bo zaufał swemu Bogu. Dn 6,24

Lubię odwiedzać stare katedry, gdzie chłodne mury wciąż jeszcze pachną średniowieczem. Podziwiam architekturę naw, wież, iglic. Przeczuwam, że ludzie modlący się tu w dwunastym czy trzynastym stuleciu lepiej rozumieli, jaka powinna być relacja Bóg–człowiek. A nędza średniowiecza wcale nie kojarzy mi się ze stereotypową, zacofaną epoką, lecz z pełnym zaufaniem – zawsze z pozycji grzesznika, nędznika, sługi… – w Boże Miłosierdzie. Misericordia to łacińskie słowo oznaczające miłosierdzie. Dokładnie zbitka słów miseris cor dare znaczy okazywać serce nędznikowi. Trzeba ujrzeć własną nędzę, by pojąć wielkość Boga. Trzeba ujrzeć własną nędzę, by okazać serce innemu nędznikowi.

Myśl na dziś:
Wierzyć to znaczy ufać, kiedy cudów nie ma.
(Ks. Jan Twardowski)

27 listopada, piątek
dzień powszedni
Dn 7,2–14; Dn 3,77–78a i 79a.80a i 81a i 82; Łk 21,29–33

Niebo i ziemia przeminą, ale moje słowa nie przeminą. Łk 21,33

Jeśli coś w tym życiu jest pewnego, to właśnie to, że słowa Chrystusa nigdy nie przeminą. Nie przepadną wraz z ostatnim wydrukowanym egzemplarzem Biblii. Nie staną się też nie na czasie czy nie na miejscu. I zawsze będą najlepszą nawigacją, nawet dla najbardziej zabłąkanych. Siedem prostych słów na krzyżu. Osiem błogosławieństw. Dwa przykazania miłości… Słowa klucze do nieba. A jeśli przyjmę Boże słowo, nie mogę nie przyjąć również ludzi. Zabliźnić się z nimi to potraktować ich tak, jak potraktowałbym siebie samego. To dojrzeć w nich, jak w zwierciadle, własne odbicie. „Wszystko, co uczyniliście jednemu z tych braci moich najmniejszych, Mnieście uczynili” – wyznaje Pan. Dlatego to właśnie wśród osób samotnych, poranionych, niepełnosprawnych, bezdomnych… mogę dostrzec nie tylko siebie, ale przede wszystkim samego Boga.

Myśl na dziś:
Modlitwa jest przelewaniem naszego serca do serca Boga.
(Św. Ojciec Pio)

28 listopada, sobota
dzień powszedni
Dn 7,15–27; Dn 3,83–84a i 85a.86a i 87a i 56; Łk 21,34–36

Niech Lud Boży błogosławi Pana, niech Go chwali i wywyższa na wieki. Dn 3,83

Jest rok 2009. Kolejny, niezliczony już raz stoję w tłumie pod krzyżem. Bóg znów umiera za grzechy tych, którzy na niego patrzą. Bo wszyscy byliśmy już tu kiedyś i znowu przyjdziemy w to miejsce. Niektórzy mają smutne twarze, a inni twarze bez wyrazu, przyzwyczajeni są do wizerunku umierającego Boga na drewnianym, metalowym lub plastikowym krzyżyku. W kościele łapię się na tym, że zbyt wiele myślę, zamiast wywyższać Wywyższonego na krzyżu. Tymczasem On zmartwychwstaje, szuka mnie, tłumaczy pismo, łamie chleb i obiecuje, że odtąd nigdy nie będę już sam. Tak wywyższa mnie i każdego w tłumie z osobna.

Myśl na dziś:
Jeśli nie prowadzimy ukrytego życia z Bogiem, nasze publiczne życie dla Boga nie może przynosić owoców.
(Henri J.M. Nouwen)