Kalendarz Liturgiczny

13 listopada
Poniedziałek – wspomnienie św. Benedykta, Jana, Mateusza, Izaaka i Krystyna, pierwszych męczenników Polski
W tym celu zostawiłem cię na Krecie, byś ustanowił w każdym mieście prezbiterów.
Zostawiłem w Belgii wspólnotę wiernych – opowiadał znajomy zakonnik - Nie było ich wielu, ale przecież ta malutka, krucha wspólnotka wystarczy! Bo Kościół jest zaczynem, jest malutką szczyptą soli, która w pogańskim środowisku daje znaki wiary i nadaje smak wszystkiemu. Malutka wspólnota powoduje ferment w całym środowisku!
Tt 1,1–9; Ps 24; Łk 17,1–6, IV tydzień psałterza

14 listopada
Wtorek – dzień powszedni
Młodzieńców również upominaj, aby byli umiarkowani.
Po rekolekcjach poszliśmy do knajpy. Gdy wianuszkiem otoczyliśmy spory stół, nagle otwarły się drzwi i do lokalu wszedł... rekolekcjonista. Mnich usiadł, zapalił fajkę, wypił piwo, trochę z nami pożartował. Skończył kufelek, uśmiechnął się i wyszedł. Umiarkowanie. Zdolność do powiedzenia sobie: Stop, wystarczy. Umiejętność dziękowania za to, co się ma. Cecha świętych.
Tt 2,1–8.11–14; Ps 37; Łk 17,7–10

15 listopada
Środa – wspomnienie dowolne św. Alberta Wielkiego, biskupa i doktora Kościoła
Nie ze względu na sprawiedliwe uczynki, jakie spełniliśmy, lecz z miłosierdzia swego zbawił nas.
Nauczycielu dobry, co jeszcze dobrego mam uczynić? Jestem dobry. Spełniam przykazania. Hmmm. Nie wymieniłeś tych dotyczących Boga. No tak... Ale jestem przecież w porządku wobec ludzi. Nie kradnę, nie zabijam. Od dzieciństwa spełniam dobre uczynki. To dobry chłopak, chodzi do kościoła – pokazują mnie palcami. Jest dobry, dobry... Panie Jezu Chryste, ulituj się nade mną.
Tt 3,1–7; Ps 23; Łk 17,11–19

16 listopada
Czwartek – dzień powszedni
Postanowiłem nie uczynić niczego bez twej zgody, aby dobry twój czyn był nie jakby z musu, ale z dobrej woli.
Działacz katolicki – reaguję na te słowa alergicznie. Pasuje do najemników, nie synów. Całe życie będą zapracowywać na Bożą miłość, żonglować zasługami, w końcu domagać się nagrody. A synowie siądą na kolanach Ojca. Początkowo nie będą mieli śmiałości, ale zaprowadzi je tam ogromna tęsknota. Jaką świętą bezczelność miała Mała Tereska, która chciała stanąć przed Bogiem z pustymi rękami!
Flm 7–20; Ps 146; Łk 17,20–25

17 listopada
Piątek – wspomnienie św. Elżbiety Węgierskiej
Każdy, kto wybiega zbytnio naprzód, a nie trwa w nauce Chrystusa, nie ma Boga.
Kto prowadzi waszą wspólnotę? Ja z Panem Jezusem – śmiałem się przez lata. Przerażające jest to, że była to prawda. Tylko wielka cierpliwość Boga ocaliła tę kruchą grupkę. Kroczymy krok w krok za Jezusem. On jest bramą, przez którą przechodzimy. Jest drogą, otwiera morze, wyprowadza wodę ze skał. Karmi swoim ciałem.
2 J 4–9; Ps 119; Łk 17,26–37

18 listopada
Sobota – wspomnienie bł. Karoliny Kózkówny, dziewicy i męczennicy
Postępujesz w duchu wiary, gdy pomagasz braciom, a zwłaszcza przybywającym skądinąd.
Zatrzymaliśmy się na Węgrzech. Basię i Tadeusza widzieliśmy po raz pierwszy, a przyjęli nas po królewsku. – Jedziecie do Gospy? – spytała Erżika, Węgierka. – Jesteście moimi gośćmi! Specjalnie dla nas przygotowała leczo, z piwnicy wyciągnęła riesling, upiekła ciasto. Zabrakło nam słów. Nie, nie dlatego, że nie znaliśmy węgierskiego.
3 J 5–8; Ps 112; Łk 18,1–8