Nie czeka do ostatecznego usprawiedliwienia na krzyżu, ale już tu, przy powołaniu Mateusza, pokazuje część zamysłu swojej misji. Nazywając siebie „lekarzem”, a tym samym nasz grzech „chorobą”, przywraca nam godność człowieka. Sprawia, że jesteśmy godni Jego przeogromnej miłości i miłosierdzia. On nas nie ocenia. Pokazuje, że nie my jesteśmy źli, ale grzech, którym jesteśmy skażeni. Grzech jest złem, nie człowiek.

Pan Jezus mówi: „Pójdź za Mną”. Mamy jeszcze dokąd pójść. Jest dla nas nadzieja. Jezus chce z nami iść, rozmawiać, siedzieć przy stole… To prawie nie do uwierzenia. Kiedy myślisz o sobie, że jesteś najgorszym frajerem i nie zasługujesz na miłość, On mówi, że to nieprawda, to kłamstwo. Mówi: „Ja Ciebie kocham i chcę takiego, jakim jesteś teraz. Pokonam twój grzech”.

Nie jesteś nieudacznikiem, jak próbuje Ci wmówić szatan, ale wybranym i umiłowanym dzieckiem Boga. Jezus nie tylko pokonuje nasz grzech, On nas powołuje do nowego życia z Nim, obdarza zaufaniem. Zawsze ma nowy, dobry plan.