Kalendarz Liturgiczny

Katarzyna Solecka

|

GN 19/2005

publikacja 04.05.2005 16:07

VII Tydzień Wielkanocny

9 maja
Poniedziałek – uroczystość św. Stanisława Biskupa i Męczennika

Ja jestem dobrym pasterzem. Dobry pasterz daje życie swoje za owce… To Ewangelia dla papieża i dla księży, dla liderów i rządzących. Ale także dla mnie. Bo i ja coś w życiu robię. Mogę znać się na swojej robocie lub nie. Mogę uciec przy pierwszych trudnościach lub wytrwać. Mogę być najemnikiem albo służyć. Tak samo jak papież, prezydent, szef.
Dz 20,17–18a. 28–32.36; Ps 100; Rz 8,31b–39; J 10,11–16,
III tydzień psałterza


10 maja
Wtorek – dzień powszedni

A to jest życie wieczne: aby znali Ciebie, jedynego prawdziwego Boga, oraz Tego, którego posłałeś, Jezusa Chrystusa. Jeżeli życie wieczne to nagroda, jeżeli życie wieczne to uczta i otarcie łez, jeżeli życie wieczne jest odpowiedzią na nasze tęsknoty i przestrzenią naszego spełnienia – jego istota tkwi w tym właśnie: w wierze w Boga prawdziwego, w więzi z Jezusem, Bogiem-Człowiekiem. W tym właśnie: pociecha, sens, spełnienie.
Dz 20,17–27; Ps 68; J 17,1–11a

11 maja
Środa – dzień powszedni

Ja im przekazałem Twoje słowo, a świat ich znienawidził za to, że nie są ze świata, jak i Ja nie jestem ze świata. Nie proszę, abyś ich zabrał ze świata, ale byś ich ustrzegł od złego. (...) Jak Ty Mnie posłałeś na świat, tak i Ja ich na świat posłałem. A za nich Ja poświęcam w ofierze samego siebie, aby i oni byli uświęceni w prawdzie. Miejsce, w którym żyję, ludzie, których spotykam, rzeczywistości, w których uczestniczę – wiele tu słabości i zła. Wiele smutku, rzeczy ponad siły, cierpienia. Być posłanym – jak Jezus – żyć w prawdzie, strzec się złego. Tutaj.
Dz 20,28–38; Ps 68; J 17, 11b–19

12 maja
Czwartek – dzień powszedni

Nie tylko za nimi proszę, ale i za tymi, którzy dzięki ich słowu będą wierzyć we Mnie; aby wszyscy stanowili jedno, jak Ty, Ojcze, we Mnie, a Ja w Tobie, aby i oni stanowili w Nas jedno, aby świat uwierzył, żeś Ty Mnie posłał. Bijące z tych słów przekonanie, że możemy tworzyć jedno: na wzór Trójcy, gdzie każdy wszystko daje i otrzymuje wszystko. Gdzie tym, co łączy, jest miłość – mówiąca Innemu: „Bądź”. Modlitwa Jezusa – za mnie, za nas.
Dz 22,30; 23,6–11; Ps 16; J 17, 20–26

13 maja
Piątek – wspomnienie NMP Fatimskiej

Gdy On to mówił, jakaś kobieta z tłumu głośno zawołała do Niego: „Błogosławione łono, które Cię nosiło, i piersi, które ssałeś”. Lecz On rzekł: „Owszem, ale przecież błogosławieni ci, którzy słuchają słowa Bożego i zachowują je”. Ta, która wykarmiła Jezusa, jest także Tą, która słuchała i zachowywała Boże słowo. To, co w naturalny sposób związane jest z powołaniem matki, połączone zostało z tym, co zależy od osobistego, wolnego wyboru. I to, i to – jest błogosławione. I to, i to – obdarza życiem i chroni.
Dz 25,13–21; Ps 103; J 21,15–19 lub Ap 11,19a;12,1.3–6a.10ab; Łk 11, 27–28

14 maja
Sobota – święto św. Macieja Apostoła

Nazwałem was przyjaciółmi, albowiem oznajmiłem wam wszystko, co usłyszałem od Ojca mego. Przyjacielowi mówi się takie rzeczy, których nie powie się nikomu innemu. Przed przyjacielem można się wygadać, wypłakać, pomilczeć. O czym i jak rozmawiam z Jezusem? To jest najlepszy termometr naszej przyjaźni.
Dz 1,15–17.20–26; Ps 113; J 15,9–17

Dostępna jest część treści. Chcesz więcej? Zaloguj się i rozpocznij subskrypcję.
Kup wydanie papierowe lub najnowsze e-wydanie.