Kalendarz Liturgiczny

III Tydzień Wielkiego Postu

28 lutego
Poniedziałek – dzień powszedni
Wielu trędowatych było w Izraelu za proroka Elizeusza, a żaden z nich nie został oczyszczony, tylko Syryjczyk Naaman. Na te słowa wszyscy w synagodze unieśli się gniewem. Znam ten gniew. Bo to ja powinnam przecież, a nie ona. Bo dlaczego on otrzymał, a nie ja? Trudno uwierzyć, że miłości Boga wystarczy dla nas wszystkich.
2 Krl 5,1–15a; Ps 73; Łk 4, 24–30 III tydzień psałterza

1 marca
Wtorek –dzień powszedni
Sługo niegodziwy! Darowałem ci cały ten dług, ponieważ mnie prosiłeś. Czyż więc i ty nie powinieneś był ulitować się nad swoim współsługą, jak ja ulitowałem się nad tobą? Nie żądanie, a prośba. Nie to, co powinienem otrzymać, ale to, co mogę ofiarować. Nie prawo ekonomii, a prawo miłości.
Dn 3,25.34–43; Ps 25; Mt 18, 21–35

2 marca
Środa – dzień powszedni
Ktokolwiek więc zniósłby jedno z tych przykazań, choćby najmniejszych, i uczyłby tak ludzi, ten będzie najmniejszy w królestwie niebieskim. A kto je wypełnia i uczy wypełniać, ten będzie wielki w królestwie niebieskim. Kto jest wielki? Ten, kto wie, że są rzeczy ważniejsze od niego. Zobowiązania większe od jego osobistego losu. Powinności ponad tym, co dziś wydaje się konieczne.
Pwt 4,1.5–9; Ps 147; Mt 5, 17–19

3 marca
Czwartek – dzień powszedni
Inni zaś, chcąc Go wystawić na próbę, domagali się od Niego znaku z nieba. Żądam potwierdzenia. Czy muszę chodzić na Mszę, spowiadać się? Czy nie wolno kłamać i cudzołożyć? Przecież są różne okoliczności, każdy jest inny... Jezus żąda wyboru, konsekwencji – „Kto nie jest ze Mną, jest przeciwko Mnie; a kto nie zbiera ze Mną, rozprasza”.
Jr 7,23–28; Ps 95; Łk 11, 14–23

4 marca
Piątek – święto św. Kazimierza, królewicza
Już was nie nazywam sługami, bo sługa nie wie, co czyni pan jego, ale nazwałem was przyjaciółmi, albowiem oznajmiłem wam wszystko, co usłyszałem od Ojca mego. Być przyjacielem Boga – wiedzieć, czego pragnie Bóg. Znać Jego czyny. Wmyśleć się w Jego oddanie dla nas. Mieć odwagę być jak On. Wytrwać.
Syr 51,13–20 lub Flp 3,8–14; Ps 16;J 15, 9–17

5 marca
Sobota – dzień powszedni
Dwóch ludzi przyszło do świątyni, żeby się modlić, jeden faryzeusz, a drugi celnik. Tak naprawdę wolę być faryzeuszem. Wolę radzić sobie z życiem, nie musieć oszukiwać, wolę uzyskać u ludzi uznanie i mieć świadomość własnej wyjątkowości. Znacznie trudniej przyjść do kościoła i powiedzieć: „nie udało się, uczyniłem źle, przebacz”.
Oz 6,1–6; Ps 51; Łk 18, 9–14