Tłum świętych mężów na tej ikonie jest tak wielki, że artyście wręcz trudno było ich pomieścić. Namalował ich więc tak, jakby siedzieli na widowni w kinie lub teatrze. W najwyższym rzędzie widać tylko fragmenty głów z nieodłącznymi aureolami. Na każdej aureoli znajduje się wypisane cyrylicą imię świętego.

Na samej górze widzimy Jezusa w asyście dwóch serafinów. Ikona ilustruje bowiem fragment Ewangelii według św. Łukasza, mówiący o rozesłaniu uczniów do miejscowości, do których zamierzał potem wybrać się Pan. „Powiedział (…) do nich: Żniwo wprawdzie wielkie, ale robotników mało; proście więc Pana żniwa, żeby wyprawił robotników na swoje żniwo. (…) Jeśli do jakiego miasta wejdziecie i przyjmą was, jedzcie, co wam podadzą; uzdrawiajcie chorych, którzy tam są, i mówcie im: »Przybliżyło się do was królestwo Boże«” (Łk 10,2.8-9). Widzimy więc chwilę, w której Zbawiciel zwraca się do uczniów i wyjaśnia im ich zadanie. A oni wyruszają… w naszym kierunku.

W Ewangelii czytamy, że tych pierwszych misjonarzy wyznaczonych przez Jezusa było 72. Tymczasem jeśli zadamy sobie trud i policzymy uczniów na reprodukowanej ikonie okaże się, że jest ich tylko 70. Czyżby autor ikony popełnił pomyłkę? Nie. W starożytnych rękopisach Pisma Świętego można się spotkać z obiema wersjami. W tradycji zachodniej przyjmuje się w zasadzie liczbę 72, natomiast w prawosławiu uznaje się liczbę 70. Kult „robotników wysłanych na żniwo” przez Jezusa jest we wschodnim Kościele bardzo duży. Ich wspomnienie prawosławni obchodzą 4 stycznia (według kalendarza juliańskiego). Powstało wiele ikon pokazujących scenę rozesłania uczniów. Zawsze na tych ikonach jest ich 70.