Niektórzy żartują nawet, że taniej by wyszło, gdyby państwo tego typu urzędnikom płaciło pensje za to, żeby absolutnie nic nie robili. Wtedy narobiliby mniej szkód niż w chwilach, kiedy biorą się za pracę.
Nie chcę obrazić urzędników, którzy wykonują swoją pracę rzetelnie. Jako stary rowerzysta jestem jednak przekonany, że urzędnicy Ministerstwa Infrastruktury nie dbają o mój interes.

Twierdzą, że planowane utrudnienia dla rowerzystów są dla ich dobra. Jednak efekt będzie taki, że mnóstwo rowerzystów w ogóle zrezygnuje z rowerowych wycieczek, zamiast spełniać dodatkowe wymagania. Ale to urzędników nie obchodzi. Zapatrzyli się na te kilka europejskich państw, które w socjalistyczny sposób regulują przepisami każdą dziedzinę życia.

Są jednak też inne europejskie państwa, w których ludzi zachęca się, żeby dojeżdżali do pracy na rowerach zamiast samochodami. W miastach Holandii jest mnóstwo rowerzystów – i nikt im życia takimi przepisami nie utrudnia.

Przedstawiciele stowarzyszeń rowerzystów pokazują statystyki, że tzw. słabo widoczni rowerzyści są przyczyną zaledwie jednego procenta wszystkich wypadków z ich udziałem. Nie ma też dowodów, że rowerzyści doznają w wypadkach najczęściej urazów głowy, a nie np. kręgosłupa. Ale co to obchodzi urzędników. Ministrowi infrastruktury niezbyt wychodzi budowanie dróg, a przecież też chce udowodnić, jaki jest pracowity.